Yargıtay Kararı 17. Hukuk Dairesi 2011/3197 E. 2011/5127 K. 23.05.2011 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2011/3197
KARAR NO : 2011/5127
KARAR TARİHİ : 23.05.2011

Davacı … ile davalı … … Sigorta A.Ş. arasındaki dava hakkında, Çorum 1. Asliye Hukuk Mahkemesi’nden verilen 31.12.2009 gün ve 2008/108 Esas, 2009/444 Karar sayılı hükmün, Daire’nin 29.11.2010 gün ve 2010/4349 Esas, 2010/10258 Karar sayılı kararı ile düzeltilerek onanmasına karar verilmişti. Süresi içinde davacı vekilince kararın düzeltilmesi istenilmiş olmakla, dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, müvekkiline ait, davalıya kasko sigortalı traktörün meydana gelen tek taraflı kazada hasarlandığını, başvuruya rağmen davalı sigortanın ödeme yapmadığını belirterek 18.981.31 TL’nın başvuru tarihinden itibaren işleyecek reeskont faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacı aracına ruhsata aykırı römork takıldığını ve istiap haddinden fazla yük yüklendiğini, zararın teminat dışında kaldığını bildirerek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece toplanan delillere ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, hasarın teminat kapsamında kaldığı anlaşılmakla davanın kısmen kabulüne, 13.137.20 TL’nın 24.12.2007 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş; hüküm, taraf vekillerinin temyizi üzerine, Daire’nin 29.11.2010 gün, 2010/4349 – 10258 Esas ve Karar sayılı ilâmı ile faiz başlangıcı yönünden düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
Daire’ce, davacı vekilinin faiz başlangıç tarihine ilişkin temyiz itirazları incelenmiş, faizin reeskont faizi olması yönündeki temyiz itirazlarının sehven incelenmediği anlaşılmakla; davacı vekilinin bu yöndeki temyiz itirazlarının incelenmesine geçildi.
Taraflar arasındaki ilişkinin, TTK.’nda düzenlenen sigorta sözleşmesinden kaynaklanmasına ve bu tür sözleşmeler TTK.’nun 3. ve 4. maddeleri hükmü uyarınca, tarafların tacir olup olmadıklarına bakılmaksızın, mutlak ticari işlerden olduğuna göre, talep gibi reeskont faizine hükmedilmesi gerekirken, yasal faize hükmedilmesi doğru değil, bozma nedeni ise de; bu yanılgının giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte görülmediğinden, hükmün, HUMK.’nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin karar düzeltme itirazlarının kabulü ile, hüküm fıkrasının 1. paragrafının 2. satırındaki “yasal” ibaresi hükümden çıkarılarak, yerine “reeskont” ibaresinin yazılmasına ve hükmün düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA ve karar düzeltme peşin harcının davacıya geri verilmesine 23.5.2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.