YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2011/2883
KARAR NO : 2012/387
KARAR TARİHİ : 23.01.2012
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün, süresi içinde davalılar vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi. Gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı, kapalı garajda park halinde bulunan aracı üzerine, davalılara ait komşu binanın bahçe istinat duvarının çökmesi sonucu hasarlandığını belirterek 16.000.00 TL hasar bedeli ve 4.000.00 TL değer kaybı olmak üzere toplam 20.00.00 TL’nın faiziyle birlikte davalılardan tahsiline karar verilmesini etmiştir.
Davalılar vekili, davacı binasının istinat duvarının ve garajının teknik şartnameye uygun yapılmadığını, yukarı parsellerden inen beton ve molozların zarara neden olduğunu, tazminat miktarının fâhiş bulunduğunu bildirerek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, toplanan delillere ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, davalılara ait bahçe duvarının davacı aracının üzerine yıkılması sonucu oluşan hasardan bina sahibi davalıların sorumlu bulunduğu anlaşılmakla davanın kısmen kabulüne, 10.255.93 TL’nın yasal faiziyle birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline, fazla istemin reddine karar verilmiş; hüküm, davalılar vekilince temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde, dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalılar vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Dava, araç hasarından kaynaklanan maddi tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, yargılama giderleri hesaplanıp hüküm altına alınırken, davacı tarafından yapılan toplam yargılama gideri 1.300.42 TL olduğu halde, davalı tarafça yatırılan 330.00 TL keşif giderinin de eklenip 1.630.42 TL olarak belirtilmesi ve davalılar aleyhine fazla yargılama giderine karar verilmesi doğru değil, bozma nedeni ise de; bu yanılgının giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte görülmediğinden, hükmün, 6100 sayılı HMK.’nun geçici 3. maddesinin 2. fıkrası delaletiyle 1086 sayılı HUMK.’nun 438/7. maddesi gereğince düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalılar vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hüküm fıkrasının 3. bendindeki “836.00 TL” ibaresi hükümden çıkartılarak, yerine “666.80 TL“ ibaresinin yazılmasına, hüküm fıkrasının 4. bendindeki “Davalıların yaptıkları gidere rastlanmadığından bu hususta ayrıca hüküm kurulmasına yer olmadığına,” tümcesi hükümden çıkartılarak, yerine “Davalı tarafça yapılan toplam 330.00 TL yargılama giderinden haklılık oranına göre hesaplanan 160.80 TL’nın davacıdan alınarak davalılara verilmesine, aşan kısmın davalılar üzerinde bırakılmasına,“ tümcesinin yazılmasına ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalılara geri verilmesine 23.1.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.