YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2010/3028
KARAR NO : 2010/4443
KARAR TARİHİ : 10.05.2010

MAHKEMESİ :Ticaret mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili, davalının Zorunlu Mali Sorumluluk Sigortacısı olduğu aracın karıştığı kazada müvekkillerinin desteği …’nın öldüğünü, bu nedenle müvekkilinin destekten yoksun kaldığını ileri sürerek, şimdilik 7.100,00 TL tazminatın avans faiziyle davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacılara SGK tarafından maaş bağlandığını, sigortalı aracın sürücüsünün kusuru oranında ve limitle sınırlı sorumlu olduklarını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna göre, davacıya bağlanan emekli maaşının peşin değerinin tazminattan düşülmesi gerektiği belirtilerek, davanın kısmen kabulüne, anılan meblağın yasal faiziyle davalıdan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davacı vekilince temyiz edilmiştir.
1-Dava dosyası içindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve olay tarihi itibarıyla yürürlükte olan Bağ-Kur Kanunu’nun 63. maddesi gereğince, bağlanan gelirin davalıdan rücu edilebileceği için, bu davadaki zarardan mahsubunda bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin aşağıdaki 2 numaralı bent kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Dava, trafik kazasından kaynaklanan tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, dava dilekçesinde avans faizi talep edilmiş olup, kazaya neden olan aracın kamyon olması ve ticari faaliyette kullanıldığı sırada zarara neden olunması nedeniyle, ticari işlerde uygulanması gereken avans faizine hükmedilmesi gerekirken, yasal faize hükmedilmesi doğru değildir. Bu nedenle kararın bozulması gerekir ise de; bu hatanın giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte görülmediğinden hükmün HUMK’nun 438/7 maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda, 1 numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, 2 numaralı bentte açıklanan nedenlerle, temyiz itirazlarının kabulü ile hüküm fıkrasının 1. fıkrasının 2. satırındaki “yasal” ibaresinin hükümden çıkartılmasına ve yerine “avans” ibaresinin yazılmasına, hükmün düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 17,15 TL peşin harcın onama harcından mahsubuna 10.5.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.