YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2010/1412
KARAR NO : 2010/6203
KARAR TARİHİ : 01.07.2010
MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki istihkak davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı alacaklı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı 3.kişi vekili, Ankara 17. İcra Müdürlüğü’nün 2009/1311 esas sayılı takip dosyasında haczedilen 06 GSE 21 plakalı aracın, haciz tarihinden önceki bir tarihte noter satış sözleşmesi ile müvekkili tarafından borçludan satın alındığını ileri sürerek haczin kaldırılmasını talep etmiştir.
Davalı alacaklı vekili, satışın muvaazalı olduğunu belirtilerek, davanın reddini savunmuştur.
Davalı borçlu davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, haciz kaydının noter satışından sonra konulduğu gerekçesiyle davanın kabulü ile araç üzerindeki haczin kaldırılmasına karar verilmiş, hüküm, davalı alacaklı vekilince temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı 3. kişinin dava konusu aracın trafik kaydı üzerine konulan haczi ne zaman öğrendiğine dair dosyada herhangi bir bilgi ve belge olmamasına göre davalı alacaklı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Uyuşmazlık, 3.kişinin İİK’nun 96 vd.maddelerine dayalı olarak açtığı istihkak davasına ilişkindir.
İstihkak davaları İİK’nun 97/11 ve HUMK’nun 512 maddelerine göre genel hükümlere göre görülür ve 492 sayılı Harçlar Kanunu’nun 16.maddesi uyarınca nisbi esas üzerinden harca tabidir. Yine A.A.Ü.T nin 11/4 maddesi uyarınca da nisbi vekalet ücretine tabi olup takibe konu alacak tutarı ile haczedilen dava konusu malın değerinden hangisi az ise o değer üzerinden harç ve vekalet ücreti hesaplanması gerekir. Mahkemece bu husus gözden kaçırılarak daha az olan takip konusu alacak miktarı (11.840 TL) üzerinden harç ve vekalet ücreti hesaplanması gerekirken mahcuzun değeri üzerinden (22.800 TL üzerinden) hesaplama yapılması doğru görülmemiştir.
Ne varki, bu yanılgının giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte görülmediğinden, hükmün HUMK’nun 438/7 maddesi uyarınca düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
SONUÇ: Yukarıda (1)nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı alacaklı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine,(2)nolu bentte açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile hüküm fıkrasının 2. bendindeki “1.231,08 TL” ibaresinin hükmünden çıkartılarak yerine “639,36 TL” ibaresinin yazılmasına, yine 2.bentteki “924,80 TL” ibaresinin hükümden çıkartılarak yerine” 331,56 TL” ibaresinin yazılmasına, hüküm fıkrasının 3.bendindeki “2.580 TL” ibaresinin hükümden çıkartılarak yerine “1.420,80 TL” ibaresinin yazılmasına ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA aşağıda dökümü yazılı 1,338.40 TL kalan onama harcının temyiz eden davalı alacaklıdan alınmasına 1.7.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.