Yargıtay Kararı 17. Hukuk Dairesi 2009/8575 E. 2010/714 K. 02.02.2010 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2009/8575
KARAR NO : 2010/714
KARAR TARİHİ : 02.02.2010

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda verilen hüküm davalılar vekillerince temyiz edilmiş, davalı Ray Sigorta A.Ş vekilince de duruşma talep edilmiş olmakla duruşma için tayin edilen 2.2.2010 Salı günü davacı … ve … vekili Av. … ile davalı Ray Sigorta A.Ş vekili Av. … ve davalılar … ve … vekili Av. … geldiler. Temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve hazır bulunan taraf vekilleri dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü.

-K A R A R-

Davacı vekili, davalıların maliki sürücüsü ve ZMSS sigortacısı olduğu aracın davacı … idaresinde bulunan motorsiklete çarpması nedeniyle, davacı … ve motorsiklette yolcu olarak bulunan eşi …’nun yaralandığını, belirterek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere 5.000,00 TL maddi her davacı için 5.000,00 TL.den olmak üzere 10.000,00 TL manevi tazminatın kaza tarihinden işleyecek yasal faizi ile davalılardan müştereken ve müteselislen tahsilini, sigorta şirketinin maddi tazminattan poliçe limiti ile sorumlu tutulmasını talep etmiştir.
Davalı sigorta şirketi manevi tazminattan sorumlu olmadıklarını, davadan önce başvuru yapılmadığını, kusur oranını kabul etmediklerini taleplerin fahiş olduğunu davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, Yargıtay bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonunda , toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre davanın kısmen kabulü ile … için 16.900,77 TL maddi, 2.500,00 TL manevi, davacı … için 6.754,57 TL maddi, 2.500,00 TL manevi tazminatın ve 375,00 TL araç hasar bedelinin olay tarihinden işleyecek

yasal faizi ile davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline, sigorta şirketinin tazminat ve yargılama giderlerinden poliçe limiti ile sorumlu tutulmasına karar verilmiş hüküm davalı Ray Sigorta A.Ş. vekili ve davalılar … ve … vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Hüküm fıkrasının dördüncü bendinde, “maddi tazminat” ifadesi iki kez yazılmış ise de, bunlardan biri, “maddi tazminat” diğeri ise ” manevi tazminat” ifadesi şeklinde yazılması gerekirken, bu yazım maddi hata niteliğinde olup, her zaman mahallinde düzeltilmesi mümkün olduğundan bozma nedeni yapılmamıştır.
1-Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve bozmanın kapsamı dışında kesinleşmiş olan yönlere ilişkin temyiz itirazları incelenemeyeceğine göre, davalılar … ve … vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2- Davalı Ray sigorta A.Ş. vekilinin temyiz itirazlarına gelince;
Mahkemece, bozma ilamına uyularak verilen kararda, hükmedilen maddi tazminata olay tarihinden itibaren faize karar verilmiş ise de, önceki karar davalı sigorta şirketi tarafından temyiz edilmiş olup, bu kararda faiz dava tarihinden itibaren yürütülmüş olup davalı sigorta lehine kazanılmış hak doğmuştur. O halde mahkemece hükmedilen tazminata dava tarihinden itibaren faiz uygulanması gerekirken diğer davalılarla birlikte olay tarihinden itibaren yasal faize karar verilmesi doğru değil bozma nedeni ise de, bu yanılgının giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte görülmediğinden hükmün HUMK’nun 438/7 maddesi gereğince düzeltilmesi uygun görülmüştür.
SONUÇ;Yukarıda 1 numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalılar … ve … vekilinin temyiz itirazlarının reddine, 2 numaralı bentte yazılı nedenlerle hüküm fıkrasının birinci bendinin sonuna “davalı Ray Sigorta A.Ş.nin dava tarihinden işleyecek yasal faiz ile sorumlu tutulmasına” ibaresinin eklenmesine ve hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 625,00 TL vekalet ücretinin davacı-
lardan alınarak duruşmada vekille temsil olunan davalı Ray Sigorta A.Ş’ye verilmesine, 750,00 TL vekalet ücretinin davalılardan … ve …’dan alınarak duruşmada vekille temsil olunan davacıya verilmesine, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalı Ray Sigorta A.Ş’ye geri verilmesine, aşağıda dökümü yazılı 1.144,00 TL kalan onama harcının temyiz eden davalılar … ve …’dan alınmasına 2.2.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.