Yargıtay Kararı 17. Hukuk Dairesi 2009/8397 E. 2010/2628 K. 23.03.2010 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2009/8397
KARAR NO : 2010/2628
KARAR TARİHİ : 23.03.2010

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili, davalının trafik sigorta poliçesi ile sigortaladığı araçta yolcu olan müvekkillerinin desteğinin, meydana gelen kaza sonucunda hayatını kaybettiğini ileri sürerek, ıslah dilekçesi ile toplam 26.613,19 TL destekten yoksun kalma tazminatının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmişlerdir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, kazanın meydana gelmesinde müteveffanın kusuru bulunmadığı, davacıların destekten yoksun kaldığı gerekçesi ile davanın kabulüne, toplam 26.613,19 TL’nin temerrüt tarihinden avans faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Mahkemece toplanıp değerlendirilen delillere, uzman bilirkişice düzenlenen tazminata ilişkin raporun hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına göre davalı vekilinin aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Dava, destekten yoksun kalma tazminatının tahsili istemine ilişkindir. Davalı sigorta şirketi kazaya neden olan aracın trafik Zorunlu Mali Mesuliyet Sigortacısı olup, 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu’nun 85 ve 91’inci maddesi uyarınca işletenin sorumluluğunu üzerine almış
bulunmasına göre, sigortalının aracın işletilmesi nedeni ile zarar görenlere ödemekle yükümlü olduğu tazminatı ve faizi ödemekle yükümlüdür. Somut olayda davacının desteğinin içinde bulunduğu araç ticari araç değildir, buna göre yasal faize hükmedilmesi gerekirken, avans faizine hükmedilmesi doğru görülmemiş ise de, bu yanılgının giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektiri nitelikte görülmediğinden hükmün HUMK.nun 438/7. maddesi uyarınca aşağıda yazılı olduğu şekilde düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1 numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, 2 numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün, 1 numaralı bendinin ikinci satırında yer alan “avans” kelimesinin hükümden çıkartılarak yerine “yasal” ibaresinin eklenmesine, hükmün bu hali ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA,ve aşağıda dökümü yazılı 1.220,81 TL kalan onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına 23.3.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.