YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2009/4872
KARAR NO : 2010/82
KARAR TARİHİ : 18.01.2010
MAHKEMESİ : Ticaret Mahkemesi
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün, süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine, dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, davalının zorunlu mali sorumluluk sigortacısı olduğu araç sürücüsünün tam kusuru ile meydana gelen trafik kazası sonucu, müvekkillerinin desteği ve araçta yolcu olarak bulunan … ’ın vefat ettiğini belirterek, fazlaya ilişkin haklar saklı kalmak kaydıyla, 6.500,00 TL destekten yoksun kalma tazminatının 07.03.2008 temerrüt tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiş, yargılama sırasında verdiği ıslah dilekçesi ile tazminat talebini eş Ayşe için 66.019,18 TL, çocuk Mustafa için 18.758,85 TL ve baba Hikmet için 100.00 TL olmak üzere toplam 84.878,03 TL’na yükseltmiştir.
Davalı vekili, olayda hatır taşımacılığı ve ölenin müterafik kusurunun bulunduğunu, davadan önce usulüne uygun başvuru yapılmadığını, bu nedenle dava tarihinden itibaren yasal faiz istenebileceğini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan delillere ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, davalıya sigortalı kamyon içerisinde yolcu olarak bulunan murisin kazanın oluşumunda herhangi bir kusurunun bulunmadığı, hatır taşıması indiriminden sadece hatır için taşıyanın yararlanabileceği, davalı tacir olduğundan TTK.’nun 21. maddesi uyarınca avans faizi istenebileceği gerekçesiyle, davanın kısmen kabulü ile, davacı … için 66.019,18 TL, çocuk Mustafa için 18.758,85 TL olmak üzere toplam 84.778,03 TL’nın 07.03.2008 temerrüt tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile bu davacılara verilmesine, fazla istemin reddine karar verilmiş; hüküm, davalı vekilince temyiz edilmiştir.
1- Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2- Dava, trafik kazası sonucu ölüme bağlı destek tazminatı istemine ilişkindir.
Mahkemece, görüşüne başvurulan 24.11.2008 tarihli aktüerya uzmanı bilirkişi raporu alındıktan sonra, 24.03.2009 tarihli ikinci bilirkişi raporu alınıp, gerekçe gösterilmeden ilk rapora göre karar verilmesi doğru değildir.
Ayrıca, davalı vekili, olay hatır taşımasından kaynaklandığından, tazminattan indirim yapılması gerektiğini savunmuştur. 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu’nun 87. maddesinde, ölen kişinin hatır için karşılıksız taşınması halinde işletenin ve dolayısıyla zorunlu trafik sigortacısının sorumluluğunun genel hükümlere tabi olduğu belirtilmiştir.
O halde mahkemece, destek tazminatının belirlenmesi yönünden raporlar arasındaki çelişkinin giderilmesi için yeni seçilecek bilirkişiden ayrıntılı, gerekçeli, denetime açık rapor alınıp, olayda hatır taşıması bulunup bulunmadığı hususunda taraf delilleri tartışılıp değerlendiridikten sonra sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması isabetli görülmemiştir.
SONUÇ; Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davalı yararına BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 18.1.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.