YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2009/2763
KARAR NO : 2009/4548
KARAR TARİHİ : 23.06.2009
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda verilen hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki davalılar vekilince istenmiş olmakla duruşma için tayin edilen 23.6.2009 Salı günü davacılar tarafından gelen olmadı. Davalı … vekili Av. …. ile davalı … Sigorta A.Ş vekili Av. ….geldiler. Temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve hazır bulunan davalılar vekili dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü.
K A R A R
Davacı vekili dava dilekçesinde, davalı … adına kayıtlı ve idaresinde bulunan davalı … şirketine Zorunlu Mali Sorumluluk Sigorta poliçesi ile sigortalı aracın, müvekkillerinin murisi …’a çarparak ölümüne neden olduğunu, davacıların destekten yoksun kaldıklarını belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere murisinin eşi … için 4.000YTL, kızı … için 1.000YTL olmak üzere 5.000YTL destekten yoksun kalma tazminatının olay tarihinden işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline, sigorta şirketinin poliçe limiti ile sorumlu tutulmasına, davacı … için 8.000YTL, R. … ve … Kazanç için ayrı ayrı 6.000YTL olmak üzere 20.000YTL manevi tazminatın olay tarihinden işleyecek yasal faizi ile davalı …’dan tahsilini talep etmiş, 05.12.2008 tarihli dilekçesi ile davacı … … yönünden 119.779,87YTL tahsili talebi ile ıslah etmiştir.
Davalı … vekili, kusurunun bulunmadığını davanın reddini savunmuştur.
Davalı … şirketi vekili, sorumluluklarının poliçe limiti ile sınırlı olduğunu, temerrüde düşmediklerini, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, 119,776,87TL destekden yoksun kalma tazminatının 22,03,2004 tarihinden itibaren yasal faizi ile davalı …’dan, dava tarihinden yasal faizi ile davalı … şirketinden müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacı …..’a verilmesine,
Davacı ….’ın maddi tazminat talebinin reddine, her davacı için ayrı ayrı 6,000YTL manevi tazminatın 22,03,2004 tarihinden yasal faizi ile davalı ……’dan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalı … vekili ve davalı … Sigorta A.Ş vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere göre, davalı … şirketi vekilinin ve davalı … vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2- Dava, trafik kazasından kaynaklanan destekten yoksun kalma tazminatı istemine ilişkindir.
Mahkemece alınan bilirkişi raporunda, murisin (destek) geliri 2004 yılı ilk üç ayın ortalaması alınarak bu miktar üzerinden hesap edilmiş ise de, davada gerçek zararın belirlenmesi için, desteğin gelirinin daha net kriterle ile ortaya konulması gerekmektedir.Desteğin noter olduğu sabit olduğuna göre, murisin son çalıştığı Urla Noterliği’nin 2004 yılına ait gelir durumu belirlenerek murisin ölümünden sonraki 2004 yılı geliri ortalaması esas alınması ve HUMK 275. maddesi , gereğince konusunda uzman aktüerya uzmanı bilirkişiden ayrıntılı denetime açık ve gerekçeli rapor alınarak sonucuna göre, karar verilmesi gerekirken yazılı olduğu şekilde eksik incelemeye dayalı olarak karar verilmesi doğru görülmemiştir.
3-Hükmolunan tazminat miktarının sigorta bedelini geçtiği hallerde sigorta şirketinin sorumluluğu poliçe limiti ile sınırlı olup,yargılama gideri ve vekalet ücretinden ise sigorta bedelinin tazminata oranı dahilinde sorumlu tutulması gerekirken, yazılı olduğu şekilde karar verilmesi isabetli değildir.
SONUÇ:Yukarıda 1 numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı … şirketi vekilinin ve davalı … vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, 2 numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalılar vekillerinin temyiz itirazlarının kabulüne, 3 numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı … şirketi vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, 625.00.TL vekalet ücretinin davacılardan alınarak duruşmada vekille temsil olunan davalılara verilmesine, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalılara geri verilmesine 23.6.2009 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.