Yargıtay Kararı 17. Hukuk Dairesi 2007/5511 E. 2008/1720 K. 07.04.2008 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2007/5511
KARAR NO : 2008/1720
KARAR TARİHİ : 07.04.2008

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili, müvekkiline ait araca, davalıların maliki ve sürücüsü olduğu aracın tam kusurlu çarparak hasara neden olduğunu ileri sürerek, 6.646YTL tazminatın kaza tarihinden işleyecek yasal faiziyle birlikte davalılardan tahsilini talep etmiştir.
Davalılar vekili davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece davanın kısmen kabulü ile 4.818YTL’nin 9.10.2004 (kaza) tarihinden işleyecek yasal faiziyle birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline; sigortaca ödenen 4.000YTL için 9.10.2004 tarihinden 2.12.2004 tarihine kadar hesaplanacak yasal faizin de davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmiş, hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
1- Mahkemece toplanıp değerlendirilen delillere, özellikle oluşa ve dosya içeriğine uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi raporunda belirtilen kusur oranının ve tazminata ilişkin hesaplamanın hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına göre davacı vekilinin tüm, davalılar vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2- Davanın kısmen kabulüne karar verildiği halde, davanın reddedilen kısmı için davalılar lehine vekalet ücreti ve yargılama giderine hükmedilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru değil, bozma nedeni ise de bu yanlışlığın giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektirmediğinden, hüküm fıkrasının 4. bendinin sonuna “450YTL maktu vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalılara verilmesine” tümcesinin eklenmesine; 5. bendindeki “giderinin davalılardan müştereken ve mütesel tahsili ile davacıya geri verilmesine” tümcesinin hükümden çıkarılarak yerine, “giderinden kabul-red oranına göre 103.75YTL’nin davacı üzerinden bırakılmasına, 273.50YTL’nin davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacıya verilmesine” tümcesinin yazılmasına, hükmün düzeltilmiş bu şekliyle onanmasına karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm, davalılar vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle HUMK’nun 438/7. maddesi uyarınca hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, ve 492 sayılı Harçlar Yasasının 13/J maddesi uyarınca davacı Orman Genel Müdürlüğünden harç alınmasına yer olmadığına, aşağıda dökümü yazılı 195.07.-YTL kalan onama harcın temyiz eden davalılardan alınmasına 7.4.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.