YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2007/3786
KARAR NO : 2008/498
KARAR TARİHİ : 11.02.2008

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki rücuen tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün,süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili, müvekkili şirkete kasko sigortalı araç ile davalıların malik, sürücü ve ZMM Sigortacısı oldukları aracın çarpıştıklarını belirterek, sigortalısına ödediği 4.343.00 YTL tazminattan, davalıların %25 kusur oranlarına isabet eden 1.085.75 YTL’nin, 10.04.2001 ödeme tarihinden itibaren işleyecek faiziyle birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilini talep etmiştir.
Davalılar … ve … vekili, müvekkillerine ait aracın da hasara uğradığını ileri sürerek takas def’inde bulunmuş,davacı tarafça gönderilen rücu yazısında belirtilen 7 günlük vadenin bitim tarihinden itibaren faiz istenebileceğini savunmuştur.
Davalı …Ş. vekili, müvekkili şirket sorumluluğunun, sigortalının kusuru oranında ve 750.00 YTL poliçe limiti ile sınırlı olduğunu bildirmiştir.
Mahkemece,Yüksek Yargıtay 11.H.D.’nin 01.11.2004 tarih, 2003/11005 Esas, 2004/10620 Karar sayılı bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda, davalı …Ş. hakkında önceden verilen hüküm kesinleştiğinden esas hakkında hüküm kurulmasına yer olmadığına; takas mahsuptan sonra kalan 852.21 YTL’nin davalılar … ve …’den müştereken ve müteselsilen tahsiline, davalı … için faizin 14.10.2001 tarihinden, davalı … için ise faizin 10.04.2001 tarihinden başlamasına, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
7.10.2004 tarih, 25606 Sayılı Resmi Gazetede yayınlanan ve 1.6.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5236 sayılı Kanun ile HUMK’na eklenen ek madde 4 ile aynı yasanın 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 1.1.2007 tarihinden itibaren 1.170.00 YTL’ye çıkarılmıştır.
Temyize konu karar anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 … 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz istemlerinin, mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE ve peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 11.2.2008 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.