Yargıtay Kararı 17. Hukuk Dairesi 2006/186 E. 2006/5205 K. 08.06.2006 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2006/186
KARAR NO : 2006/5205
KARAR TARİHİ : 08.06.2006

-K A R A R-

Mal Beyanında bulunmamak suçundan sanık … hakkında yapılan yargılama sonunda; 5252 sayılı yasanın 5349 sayılı yasa ile değişik 7/1 ve 4. maddeleri uyarınca “Karar verilmesine yer olmadığına” dair Bursa 6. İcra Ceza Mahkemesinden verilen 16/06/2005 gün ve 1863 esas 1958 karar sayılı ilamına yapılan itiraz üzerine Bursa 5. Ağır Ceza Mahkemesinin 07/07/2005 tarihli ve 2005/500 müteferrik sayılı itirazın reddine dair kararını havi dosya tetkik olundu.
CMK’nun 309.maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü ifadeli 9.12.2005 gün ve 52447 sayılı yazılı emirlerine müsteniden ihbar ve evrak Yargıtay C.Başsavcılığının 2.12.2006 gün ve 2006/215352 sayılı tebliğnamesi ile dairemize gönderilmekle incelendi ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Yazılı emre dayanan ihbarnamede; tüm dosya kapsamına göre, 01/06/2005 tarihinde yürürlüğe giren 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’un 7. maddesinin başlığının, 5349 sayılı kanunla “Hafif hapis ve hafif para cezalarının idari para cezasına dönüştürülmesi” olarak değiştirildiği aynı maddenin 1. fıkrasında, “Kanunlarda hafif hapis veya hafif para cezası olarak öngörülen yaptırımlar idari para cezasına dönüştürülmüştür” hükmüne yer verildiği, yine 1 Haziran 2005 tarihli mükerrer Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5358 sayılı kanunla değişik 2004 sayılı İcra ve İflas Kanununda bir kısım suçların cezai yaptırımının tazyik hapsine, 337 maddesinden kaynaklanan eylemlerin yaptırımının ise disiplin hapsine dönüştürülmüş olması sebebiyle, 5326 sayılı Kabahatler Kanununun 24, 5252 sayılı kanunun 9/3 ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7/2 maddeleri hükümleri gözetilmek suretiyle öncelikle lehe kanunun tespit edilerek, mahkemesince bir karar verilmesi gerektiği gözetilmeksizin, itirazın kabulü yerine reddine karar verilmesinde isabet görülmediği

belirtilerek Bursa 5. Ağır Ceza Mahkemesinin 07/07/2005 tarihli ve 2005/500 müteferrik sayılı kararının 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309.maddesi uyarınca bozulması lüzumu işaret edilmiştir.
Dosya kapsamına göre, 1 Haziran 2005 tarihinde yürürlüğe giren 5252 Sayılı Türk Ceza Kanunu’nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’un 5349 Sayılı Kanun’un 3.maddesi ile değişik 7.maddesinin 1.fıkrası ile “kanunlarda hafif hapis veya hafif para cezası olarak öngörülen yaptırımlar idari para cezasına dönüştürülmüştür….”, yine 1 Haziran 2005 tarihinde kabul edilip aynı gün mükerrer Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren ve 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu’nda Değişiklik Yapılmasına Dair 5358 Sayılı Kanun’un 7.maddesi ile İİK’nun 337.maddesindeki eylemin müeyyidesi disiplin hapsine dönüştürülmüştür. Ancak 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 7.maddesi göz önünde tutulduğunda 5349 Sayılı Yasa ile değişik 5252 sayılı Kanun’un 7.maddesi sanığın lehine olduğundan aynı maddenin 1. fıkra 1.cümlesi ve 5326 sayılı Kabahatler Kanunu’nun 24.maddesine göre müeyyidenin İcra Ceza Mahkemesince idari para cezası olarak belirlenmesi gerekir.
Bu nedenle Yargıtay C.Başsavcılığının yazılı emre atfen düzenlediği tebliğname yerinde görülmekle Bursa 5. Ağır Ceza Mahkemesinin 07/07/2005 tarihli ve 2005/500 müteferrik sayılı kararının 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309.maddesi uyarınca BOZULMASINA, sonraki işlemlerin mahallinde yerine getirilmesine dosyanın Yargıtay C.Başsavcılığına TEVDİİNE, 08/06/2006 gününde oybirliği ile karar verildi.