Yargıtay Kararı 17. Ceza Dairesi 2020/7162 E. 2020/3043 K. 02.03.2020 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/7162
KARAR NO : 2020/3043
KARAR TARİHİ : 02.03.2020

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Konut Dokunulmazlığının İhlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanıklar hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süreleri ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanık … hakkında 2. defa tekerrür hükümlerinin uygulanması için her iki suçun da tarihlerinin 08/07/2005’ten sonra olması gerektiği, sanık hakkında daha önceden tekerrür hükümlerinin uygulanmasına esas teşkil edecek nitelikte suç tarihleri 08/07/2005’ten sonra herhangi bir ilamının bulunmadığının anlaşılması karşısında ikinci kez mükerrirliğe ilişkin hükümlerinin uygulanamayacağının gözetilmemesi,
2-Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 tarih 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 08/10/2015 tarih 2014/140 Esas 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 53. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
3-5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 324. maddesinin 2. ve 3. fıkralarında yargılama giderlerinin neleri kapsayacağının, kimin tarafından belirleneceğinin, kime ve nasıl yükletileceğinin düzenlendiği, buna göre iştirak halinde her bir sanığın sebebiyet verdiği yargılama giderlerinin ayrı ayrı, ortak yargılama giderlerinden ise paylarına düşen oranın belirlenerek karar verilmesi gerekirken yargılama giderlerinin sanıklardan eşit oranda alınmasına hükmedilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 326/2 maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık … müdafii ile sanık …’in temyiz talepleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık … hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçuna ilişkin hüküm fıkrasında yer alan “Sanığın ikinci kez mükerrir olduğu anlaşıldığından, sanık hakkında bu suçtan almış olduğu cezanın infazında TCK madde 58 ve 5275 sayılı yasanın 108/3 maddesi gereğince koşullu salıverme hükümlerinin uygulanmasına yer olmadığına” cümlesinin çıkarılması, sanıklar … ve … haklarında 5237 sayılı TCK’nın 53/1-b maddesinin uygulanmasına ilişkin kısımların çıkarılması ve I harfli hüküm fıkrasından “Yargılama gideri olan 63,45 TL posta masrafı ve 403,00 TL tebligat gideri olmak üzere toplam 466,45 TL’nin ssç …, sanıklar …, …, …, … ve…’ten eşit oranda TAHSİLİNE” cümlesinin çıkarılarak yerine “Zorunlu kamu giderleri hariç olmak üzere, her bir sanığın ve suça sürüklenen çocuğun sebebiyet verdiği yargılama giderlerinden ayrı ayrı, ortak yargılama giderlerinden ise eşit olarak sorumlu tutulmaları suretiyle yargılama giderlerinin sanıklardan ve suça sürüklenen çocuktan TAHSİLİNE” cümlesinin eklenmesi suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 02/03/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.