Yargıtay Kararı 17. Ceza Dairesi 2020/7007 E. 2020/2740 K. 25.02.2020 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/7007
KARAR NO : 2020/2740
KARAR TARİHİ : 25.02.2020

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama, konut dokunulmazlığını ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında kasten yaralama ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
I- Sanık hakkında kasten yaralama suçundan verilen hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde,
Kasten yaralama suçundan doğrudan hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre; 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 Sayılı Yasanın 26.maddesi ile 5320 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2.maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından, sanık …’ın temyiz isteminin 1412 Sayılı CMUK’ nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
II- Sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan verilen hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde,
1- Mağdurun 03.10.2019 tarihli dilekçesi ile şikayetten vazgeçtiğini beyan etmesi karşısında, 5237 sayılı TCK’ nun 73/6. maddesi uyarınca sanığa, şikayetten vazgeçmeyi kabul edip etmediği sorularak sonucuna göre, 5271 sayılı CMK’ nun 223/8. maddesi gereğince şikayet yokluğu nedeniyle atılı suçtan düşme kararı verilip verilmeyeceğinin değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2- Kabule göre de;
Anayasa’nın 141 ve 5271 sayılı CMK’nın 34, 230 ve 289. maddeleri uyarınca mahkeme kararlarının denetimine imkan verecek şekilde açık ve gerekçeli olması, gerekçe bölümünde mevcut delillerin tartışılması, değerlendirilmesi, reddedilen veya kanıtlama yönünden üstün tutulan delillerin neler olduğu ve nedenlerinin gösterilmesi, delillerle sonuç arasında bağ kurulması, bir başka deyişle eldeki delillerle neden bu sonuca varıldığının anlatılması gerektiği, tüm bunların ışığında ulaşılan kanaat, sanığın suç oluşturduğu kabul edilen eylemi, bunun yasal unsurları ve nitelendirmesi, uygulanacak kanun maddesi ve CMK’nın 230. maddesinde belirtilen diğer unsurların bulunması gerektiği gözetilmeden hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karara atıfta bulunularak gerekçesiz hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık …’ın temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 25.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.