Yargıtay Kararı 17. Ceza Dairesi 2020/6954 E. 2020/3472 K. 05.03.2020 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/6954
KARAR NO : 2020/3472
KARAR TARİHİ : 05.03.2020

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanığın 27.11.2010 tarihli sorgusu sırasında müdafi eşliğinde alınan savunmasında ve savcılık huzurunda alınan savunmasında, müştekinin işyerine isimini vermek istemediği iki kişi ile birlikte girdiğini ikrar ettiği, yargılama aşamasında alınan savunmasında da bu durumu inkar eden herhangi bir beyanda bulunmadığının anlaşılması karşısında; sanık hakkında TCK’nun 119/1-c maddesinin uygulanmasına ilişkin dosya kapsamında yeterli delil bulunmadığına yönelik bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Suç tarihi itibarıyla güneşin batış saati, 17.41 olup bir saat sonrasının geceye tekabül ettiği ve müştekinin işyerinden ayrıldığı saat 19.41 ile geri döndüğü saat 22.50 arasındaki belirsiz zaman diliminde işyerine girilerek hırsızlık yapıldığının ve sanığın suç saatini hatırlamadığını savunduğunun anlaşılması karşısında, müştekiye yönelik eylemin şüphe bulunduğundan dolayı gündüz işlendiğinin kabulünün gerektiği gözetilmeden sanık hakkında hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığının ihlali suçundan TCK’nun 143. ve 116/4. maddesiyle temel cezadan arttırım yapılması,
2- Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK’nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararların kapsam ve içerik itibarıyla yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık … müdafinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 05.03.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.