Yargıtay Kararı 17. Ceza Dairesi 2019/9644 E. 2019/16745 K. 24.12.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/9644
KARAR NO : 2019/16745
KARAR TARİHİ : 24.12.2019

MAHKEMESİ #Asliye Ceza
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1)11/01/2015 tarihli yakalama tutanağına göre görevli polislerin 06.00 sıralarında kimliği belli olmayan bir şahsın sanığı hırsızlık yaparken gördüğü bilgisi üzerine 100 metre kadar ileride sanığı elindeki yazarkasa çekmecesi ile yakaladıkları, sanığın üst arama tutanağında herhangi bir suç unsuruna rastlanılmadığının belirlendiği ve sanığın elinde bulunan yazarkasa dışında çalınan para, anahtar ve fiş dökümlerinin bulunmadığı, olayın gerçekleştiği andan sanığın yakalandığı zaman dilimine kadar kesintisiz takip bulunduğuna ilişkin bir delil dosya içerisinde bulunmadığı, CD tutanağına göre sanığın iş yerine 05.37’de girdiği ve 05.44’te çıktığı ve sanığın hırsızlık konusu malzemeleri hakimiyet alınanına geçirdikten sonra saat 06.00 sıralarında polislerce yakalandığı anlaşılmakla; suç tamamlanmış olmasına rağmen teşebbüs aşamasında kaldığından bahisle 5237 sayılı TCK’nun 35. maddesi uyarınca sanığın cezasından indirim yapılması sonucu eksik ceza tayini,
2)Mağdurun yargılama aşamasındaki 05/05/2015 tarihli beyanında zararının karşılandığını söylediği, ancak zararının ne zaman ve ne kadarının karşılandığına ilişkin bir açıklamada bulunmadığı anlaşılmakla; mağdura zararının ne zaman karşılandığı ve tamamının karşılanmaması halinde TCK’nun 168/4. maddesi hükümleri uyarınca kısmi iadeye rızasının olup olmadığı sorulmadan sanık hakkında TCK’nun 168. maddesinde düzenlenen etkin pişmnlık hükümlerinin uygulanmaması,
3)UYAP verilerine göre suç tarihinde güneşin 07.24’te doğduğu, gecenin 06.24’te sona erdiği, olaya ilişkin kamera görüntülerinde sanığın 05.37’de iş yerinin kilidini kırarak içeriye girdiği ve 05.44’te iş yerinden ayrıldığı anlaşıldığından sanığın eylemini gece vakti gerçekleştirmiş olmasına rağmen hakkında TCK’nun 143. maddesi hükümlerinin uygulanmaması suretiyle eksik ceza tayini 4)T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK’nun 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK’nun 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanık …’ın temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görüldüğünden, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, aleyhe temyiz bulunmadığından yeniden hüküm kurulurken 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 24/12/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.