YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/8440
KARAR NO : 2019/16937
KARAR TARİHİ : 26.12.2019
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM: Mahkumiyet
Yerel mahkemece sanıklar hakkında verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanık …’nun öncelikle savunmada bildirdiği adrese MERNİS şerhi olmadan 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 21/1. maddesine göre çıkarılacak tebligatın iade edilmesi halinde, MERNİS adresine çıkarılacak tebligatın 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesine göre tebliğ yapılması gerektiği gözetilmeden, doğrudan sanığın savunmasında bildirdiği adrese Mernis adresi olduğu da belirtilerek 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesine göre tebliğ yapıldığı ve usulsüz olduğu anlaşıldığından, sanığın temyiz talebinin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Sanıkların, müştekinin sokağa park ettiği aracının kilitsiz olan depo kapağı açılarak mazot çaldıkları olayda, eylemlerinin 5237 sayılı TCK’nun 142/1-e maddesine uyduğu gözetilmeden, aynı Yasa’nın 142/1-b maddesinden uygulama yapılması, sonuca etkili olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Sanıklar hakkında kurulan hükümde, hükmolunan cezaların mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, karar verilmiş ise de sanıkların suç tarihindeki adli sicil kaydı incelendiğinde hakkında tekerrüre esas alınabilecek ilam olmamasına rağmen haklarında tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağının gözetilmemesi,
2- T.C. Anayasa Mahkemesi’nin, TCK’nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK’nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar … ve …’nun temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden,
5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK.nın 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından hükmolunan cezaların mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ilişkin bölümlerin çıkartılmasına ve T.C. Anayasa Mahkemesi’nin, TCK’nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanmış olmasından kaynaklanan zorunluluk nedeniyle; “TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin olan tüm kısımların” hükümden çıkartılması ile yerine “TCK’nın 53. maddesinin Anayasa Mahkemesi’nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanmasına” cümlesinin yazılması suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 26.12.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.