Yargıtay Kararı 17. Ceza Dairesi 2019/8018 E. 2019/9522 K. 24.06.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/8018
KARAR NO : 2019/9522
KARAR TARİHİ : 24.06.2019

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddi

Van 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 2016/494 Esas ve 2018/910 Karar sayılı ilamı ile hırsızlık suçundan verilen mahkumiyet hükmüne karşı, sanık, sanık müdafiinin CMK’nın 272 ve müteakip maddeleri uyarınca İstinaf kanun yoluna başvurması üzerine; Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesince dosya üzerinden yapılan inceleme sonucu verilen 08.03.2019 gün, 2019/775 Esas ve 2019/514 Karar sayılı “Esastan Red” kararına karşı, sanık ve müdafii tarafından usulüne uygun olarak açılan temyiz davası incelenip görüşüldü;
5271 sayılı CMK’nın 288. maddesinin ”Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır.”, aynı Kanunun 294. maddesinin ”Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir.” ve aynı Kanunun 301. maddesinin ”Yargıtay, yalnız temyiz başvurusunda belirtilen hususlar ile temyiz istemi usule ilişkin noksanlardan kaynaklanmışsa, temyiz başvurusunda bunu belirten olaylar hakkında incelemeler yapar.” şeklinde düzenlendiği de gözetilerek sanığın temyiz isteminin, kendisinin polis muhbiri olması nedeniyle olay yerinde bulunduğuna, karar duruşmasında son sözünün sorulmadığına, suçüstü yakalanmadığına, suça konu aküleri çöpte bulduğuna ve atılı suçla ilgisinin bulunmadığına, sanık müdafiinin temyiz isteminin ise, hükme dayanak yapılan olay yeri tespit tutanağının duruşmada okunup sanıktan diyeceklerinin sorulmadığına, duruşmada bu belgenin tartışılmadığına ve zabıt mümzilerinin tanık olarak beyanlarının alınması gerektiğine TCK’nun 142/5. maddesinin uygulanma koşullarının bulunmadığına ve lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine yönelik olduğu belirlenerek maddi vakıa denetimi gerektiren nedenler dışındaki sebeplere yönelik yapılan incelemede;
Dosya içeriğine göre, kurulan hükümde fiilin uyduğu suç ve kanun maddelerinin doğru olarak uygulandığı, TCK’nun 62. maddesinini uygulanmama gerekçesinin yasal ve yeterli olduğu, verilen ceza miktarına göre sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nun 50, 51 ve 5271 sayılı CMK’nın 231. maddelerinin uygulanma koşullarının da oluşmadığı, sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümde herhangi bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla istinaf isteminin esastan reddine dair karar hukuka uygun bulunduğundan, sanık … ve müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz nedenlerinin reddiyle, CMK’nın 302/1. maddesi uyarınca, usul ve yasaya uygun olan Bölge Adliye Mahkemesi kararına yönelik TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİNE, 24.06.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.