YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/7537
KARAR NO : 2019/16412
KARAR TARİHİ : 19.12.2019
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanık hakkında hırsızlık suçundan TCK’nun 142/2-h, 143,43 maddeleri uyarınca hükmolunan 8 yıl 16 ay 15 gün hapis cezasından aynı Yasa’nın 62. maddesi gereğince 1/6 oranında indirim yapılarak netice cezanın 7 yıl 9 ay 22 gün yerine 6 yıl 22 ay 22 gün olarak belirlenmesi,
2-Görüntü inceleme tutanağına göre suç saatinin 20.04 olması; UYAP sistemi üzerinden yapılan incelemede güneşin suç tarihinde 19:07 ‘da battığı gece vaktinin suç tarihinde 20.07’da başladığı anlaşılmakla, eylemin gündüz vaktine rastlayan zaman dilimi içerisinde işlendiğinin kabul edilmesi gerektiği gözetilmeden, sanık hakkında TCK’nun 143.maddesi uygulanmak suretiyle fazla cezaya hükmedilmesi,
3-Sanık 23/06/2015 tarihli celsedeki savunmasında; mağazanın zararını karşıladığını söyleyip belgeleri ibraz edeceğini söylemesine rağmen, müşteki dinlenilmeden cezasından TCK’nın 168. maddesi uyarınca indirip yapılıp yapılmayacağının tartışılmaması,
4-T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK’nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK’nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık … müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, aleyhe temyiz bulunmadığından yeniden hüküm kurulurken 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış haklarının GÖZETİLMESİNE, 19.12.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.