Yargıtay Kararı 17. Ceza Dairesi 2019/7506 E. 2019/16400 K. 19.12.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/7506
KARAR NO : 2019/16400
KARAR TARİHİ : 19.12.2019

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Müştekinin beyanları ve sanığın aşamalardaki savunmasında ve yakalama tutanağı içeriğine göre, sanığın olay öncesinde polis tarafından göz takibine alındığı ve hırsızlığı gerçekleştirdiği sırada da polis takibinde bulunduğu, eylem sonrası polislerin kesintisiz takip sonucu sanığı suça konu eşyayı henüz egemenlik alanına geçiremeden yakaladıkları anlaşılmakla, sanığa atılı hırsızlık suçunun teşebbüs aşamasında kalmasına rağmen 5237 sayılı TCK’nun 35/2 maddesinin uygulanmaması sonucu sanık hakkında yazılı şekilde fazla ceza tayini,
2-5275 sayılı Yasa’nın 108/3. maddesi hükmü uyarınca ikinci kez tekerrür hükümlerinin uygulanması durumunda hükümlünün koşullu salıverilmeden yararlanamayacağı, tekerrüre esas alınan hükümde ise sanık hakkında TCK’nun 58. maddesinin uygulandığının anlaşılması karşısında, sanığın ikinci kez mürerrir olduğunun tespiti ile bu şekilde cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi yerine yazılı şekilde hüküm kurulması,
3- Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 tarih 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 08/10/2015 tarih 2014/140 Esas 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararı kapsam ve içerik itibarıyla yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık … ve müdafiinin temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA,aleyhe temyiz bulunmadığından yeniden hüküm kurulurken 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış haklarının GÖZETİLMESİNE, 19/12/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.