YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/6712
KARAR NO : 2019/10181
KARAR TARİHİ : 02.07.2019
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel mahkemece sanık … hakkında hırsızlık suçundan ve sanıklar …, …, … hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
1-Sanık … hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümler açısından yapılan incelemede;
Sanık CMUK’nun 310/1. maddesinde öngörülen yasal bir haftalık süre geçtikten sonra hükümleri temyiz ettiğinden, aynı Kanun’un 317. maddesi gereğince, sanık …’ın temyiz isteminin tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
2-Sanıklar …, … ve … hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümler açısından yapılan incelemede;
Dosya içeriğine ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından hırsızlık suçunun işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanıklar hakkında kurulan hükümler açısından, T.C. Anayasa Mahkemesi’nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile TCK’nun 53. maddesindeki bazı düzenlemelerin iptal edilmiş olması nedeniyle bu karar doğrultusunda hükümler kurulmasında zorunluluk bulunması,
2-5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 324. maddesinin 2. ve 3. fıkralarında yargılama giderlerinin neleri kapsayacağının, kimin tarafından belirleneceğinin, kime ve nasıl yükletileceğinin düzenlendiği, buna göre iştirak halinde her bir sanığın sebebiyet verdiği yargılama giderlerinin ayrı ayrı, ortak yargılama giderlerinden ise paylarına düşen oranın belirlenerek karar verilmesi gerekirken yargılama giderlerinin eşit tahsiline karar verilerek 5271 sayılı CMK’nun 326/2. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar …, …, … ‘in temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak,hükümlerdeki 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısımlarının bütünüyle çıkarılarak yerine “T.C. Anayasa Mahkemesi’nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı doğrultusunda yürürlükte bulunan 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin sanık hakkında uygulanmasına”, hüküm fıkrasından yargılama giderine ilişkin kısım çıkarılarak “Sanıkların sebebiyet verdiği yargılama giderlerinden ayrı ayrı, ortak yargılama giderlerinden ise eşit olarak sorumlu tutulmaları suretiyle yargılama giderlerinin sanıklardan tahsiline” cümlelerinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
3-Sanıklar … ve … hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükümler açısından yapılan incelemede;
1-Suçun işlendiği fabrikanın suç tarihi itibarıyla kullanılmadığının, dosya kapsamı içeriğinden ve katılan beyanından anlaşılması karşısında, iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçunun yasal unsurları oluşmadığı halde, sanıklar … ve … hakkında beraat kararı verilmesi gerekirken yazılı şekilde mahkumiyetlerine hükmedilmesi,
Kabule göre de;
2-Sanıklar hakkında kurulan hükümler açısından, T.C.Anayasa Mahkemesi’nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile TCK’nun 53. maddesindeki bazı düzenlemelerin iptal edilmiş olması nedeniyle bu karar doğrultusunda hükümler kurulmasında zorunluluk bulunması,
3-5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 324. maddesinin 2. ve 3. fıkralarında yargılama giderlerinin neleri kapsayacağının, kimin tarafından belirleneceğinin, kime ve nasıl yükletileceğinin düzenlendiği, buna göre iştirak halinde her bir sanığın sebebiyet verdiği yargılama giderlerinin ayrı ayrı, ortak yargılama giderlerinden ise paylarına düşen oranın belirlenerek karar verilmesi gerekirken yargılama giderlerinin eşit tahsiline karar verilerek 5271 sayılı CMK’nun 326/2. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar … ve …’in temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma kararının 1412 sayılı CMUK’nun 325. maddesi uyarınca temyizi süresinden sonra olduğu için reddedilen sanık …’a sirayet ettirilmesine, 02.07.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.