Yargıtay Kararı 17. Ceza Dairesi 2019/6666 E. 2019/9513 K. 24.06.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/6666
KARAR NO : 2019/9513
KARAR TARİHİ : 24.06.2019

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : İstinaf Başvurusunun Esastan Reddi

Kayseri 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 2015/454 Esas ve 2017/923 Karar sayılı ilamı ile hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve suç uydurma suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerine karşı, sanık müdafiinin CMK’nın 272 ve müteakip maddeleri uyarınca İstinaf kanun yoluna başvurması üzerine; Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 15. Ceza Dairesince dosya üzerinden yapılan inceleme sonucu verilen 31.10.2018 gün, 2018/578 Esas ve 2018/1576 Karar sayılı “Esastan Red” kararına karşı, sanık müdafii tarafından usulüne uygun olarak açılan temyiz davası incelenip görüşüldü:
5271 sayılı CMK’nın 288. maddesinin ”Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır.”, aynı Kanunun 294. maddesinin ”Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir.” ve aynı Kanunun 301. maddesinin ”Yargıtay, yalnız temyiz başvurusunda belirtilen hususlar ile temyiz istemi usule ilişkin noksanlardan kaynaklanmışsa, temyiz başvurusunda bunu belirten olaylar hakkında incelemeler yapar.” şeklinde düzenlendiği de gözetilerek sanık müdafiinin temyiz isteminin, suçun yasal unusrularının oluşmadığına ve TCK’nın 43. ve 58 maddesinin uygulanmaması gerektiğine yönelik olduğu belirlenerek maddi vakıa denetimi gerektiren nedenler dışındaki sebeplere yönelik yapılan incelemede;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 03/04/2018 tarih, 2014/851 Esas ve 2018/144 Karar sayılı kararı uyarınca, “Aynı yargı çevresindeki ceza infaz kurumunda başka bir suçtan hükümlü olarak bulunan ve Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 15/11/2018 tarih, 2018/339 Esas ve 2018/536 Karar sayılı kararı uyarınca farklı yargı çevresindeki ceza infaz kurumunda başka bir suçtan hükümlü olarak bulunan, asıl mahkemesince yapılan sorgusu sırasında duruşmadan bağışık tutulma isteğinde bulunmayan sanığın Cumhuriyet Savcısının esas hakkındaki görüşünü bildirdiği ve hükmün açıklandığı son oturumda hazır bulundurulmayıp yokluğunda yargılama yapılarak mâhkumiyetine karar verilmesi savunma hakkının sınırlandırılması niteliğinde olduğu” şeklindeki kararları uyarınca başka suçtan Kayseri Açık Ceza İnfaz Kurumunda hükümlü olan ve duruşmalardan vareste tutulmaya dair bir talebi de bulunmayan sanık …’in kısa kararın okunduğu oturuma getirtilmeyerek savunma haklarının kısıtlanması suretiyle 5271 sayılı CMK’nun 196. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektimiş, sanık … müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 15. Ceza Dairesi’nin 31.10.2018 gün, 2018/578 Esas ve 2018/1576 Karar sayılı istinaf başvurusunun esastan reddine dair kurulan hükmün diğer yönleri incelenmeksizin 5271 sayılı CMK’nun 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, 5271 sayılı CMK’nun 304/2. maddesi uyarınca yeniden incelenmek ve hüküm verilmek üzere dosyanın Kayseri 4. Asliye Ceza Mahkemesi’ne, kararın bir örneğinin de Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 15. Ceza Dairesi’ne gönderilmesine, 24.06.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.