YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/6073
KARAR NO : 2019/5029
KARAR TARİHİ : 09.04.2019
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel mahkemece sanık hakkında, 05/10/2015 tarihli verilen ek karar ile hırsızlık suçundan verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 27/11/2010 tarihli, 2011/274-300 Esas ve Karar numaralı, 06/12/2008 tarihli, 144-234 Esas ve Karar numaralı, 23/09/1974 tarihli, 224-408 Esas ve Karar numaralı ve 16/04/1973 tarihli, 213-345 Esas ve Karar numaralı kararlarında da belirtildiği üzere ve 5271 sayılı CMK’nun 42/1. maddesinin “Süresi içinde usul işlemi yapılsaydı, esasa hangi mahkeme hükmedecek idiyse, eski hale getirme dilekçesi hakkında da o mahkeme karar verir” şeklindeki düzenleme gözetildiğinde, sanık … tarafından verilen dilekçelerin eski hale getirme ve temyiz talebi niteliğinde bulunduğu, temyiz dilekçesi ve eski hale getirme talepli istemin birlikte verilmesi halinde, karar verme yetkisinin Yargıtay’ın ilgili dairesi olduğu, bu nedenle hukuki dayanaktan yoksun olan Bodrum 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 05/10/2015 tarih, 2014/157 Esas ve 2014/385 Karar sayılı ek kararı kaldırılarak yapılan incelemede;
7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 11. maddesi gereğince, vekille takip edilen işlerde tebligatın vekile yapılması gerekirken usule aykırı olarak sanık ve müdafiinin yokluğunda verilen kararın sanığa tebliğ edildiğinin yapıldığının anlaşılması karşısında, sanığın eski hale getirme ve temyiz talebini içeren dilekçeleri ve dosyaya alınan belgelerden eski hale getirme talebinin haklı sebebe dayandığı anlaşıldığından, sanığın ve sanık müdafiinin temyiz talebinin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanık … ve müdafiinin temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan 16.09.2014 tarihli hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 09/04/2019 günü oy birliğiyle karar verildi.