Yargıtay Kararı 17. Ceza Dairesi 2019/5163 E. 2019/4104 K. 27.03.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/5163
KARAR NO : 2019/4104
KARAR TARİHİ : 27.03.2019

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇA SÜRÜKLENEN ÇOCUK : …
SUÇLAR : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme, tutuklu ve hükümlünün kaçması, görevi yaptırmamak için direnme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
TEBLİĞNAMEDEKİ İSTEK : Onama, bozma

Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
1)Suça sürüklenen çocuk … hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanun’a eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000,00 TL’ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen 1.000,00 TL adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibarıyla temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’nun 317. maddesi gereğince suça sürüklenen çocuk … müdafiinin temyiz talebinin tebliğnameye aykırı olarak REDDİNE,
2)Suça sürüklenen çocuk … hakkında hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, tutuklu ve hükümlünün kaçması ve görevi yaptırmamak için direnme suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Suça sürüklenen çocuk hakkında müşteki …’ya yönelik hırsızlık suçundan hüküm kurulurken TCK’nun 61/4. maddesi uyarınca önce TCK’nun 143. maddesi uyarınca artırım, sonra 145. maddesi uyarınca indirim yapıldıktan sonra ardından teşebbüs, yaş küçüklüğü ve takdiri indirim maddelerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi sonuca etkili olmadığından, TCK’nun 142/2-h. maddesi gereğince 5 yıl olarak tayin edilen temel cezasından, TCK’nun 143. maddesi gereğince 1/6 oranında artırım yapılarak 7 yıl 6 ay hapis cezası ve sonrasında TCK’nun 35/1. maddesi gereği 1/4 oranında indirim yapıldığı sırada 5 yıl 7 ay 15 gün hapis cezası yerine 3 yıl 4 ay 15 gün hapis cezası ve sonrasında TCK’nun 31/2. maddesi gereği 1/2 oranında indirim yapıldığı sırada 2 yıl 9 ay 22 gün yerine 1 yıl 8 ay 7 gün hapis ve sonrasında TCK’nun 145/1. maddesi gereği 1/6 oranında indirim yapıldığı sırada 2 yıl 4 ay 3 gün yerine 1 yıl 6 ay 20 gün hapis cezasına hükmedilmesi ve takdiri indirimin de bu hatalı belirlenen miktar üzerinden yapılarak 1 yıl 3 ay 13 gün hapis cezası verilmesi ile eksik cezaya hükmedilmesi ve somut olayda; suça sürüklenen çocuğun suç tarihinde mağdur …’un
iş yerinden bozuk paraları çalmaya teşebbüs etmesi ve mağdurun yanında çalışan kişiden de para istemesi karşısında, şartları oluşmadığı halde 5237 sayılı TCK’nun 145. maddesi uygulanarak eksik ceza tayini; suça sürüklenen çocuğun müşteki …. a yönelik eylemi 5237 sayılı TCK’nun 116/2-4 maddesindeki iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçunu oluşturmasına karşın, mahkeme tarafından konut dokunulmazlığının ihlali suçundan hüküm kurulması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, suça sürüklenen çocuk … müdafiinin. temyiz nedeni yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiriler dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
3)Suça sürüklenen çocuk … hakkında müşteki …’a karşı hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nun 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK’nun 141. maddesinde tanımı yapılan hırsızlık suçunun da uzlaşma kapsamına alındığı anlaşılmakta ise de; hırsızlık suçunun gece vakti işlenmesi halinde eylemin nitelikli hırsızlık suçuna dönüşeceği ve uzlaşma kapsamı dışına çıkacağı gözetilip yüklenen suçu gece vakti işlendiğine dair somut delil bulunmadığından; sanık hakkında uzlaşma hükümlerinin uygulanacağı belirlenerek yapılan incelemede; hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanun’u ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nun 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK’nun 141. maddesinde tanımı yapılan hırsızlık suçunun da uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK’nun 7/2. maddesi uyarınca, “Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur.” hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanun’un 35. maddesi ile değişik CMK’nun 254. maddesi uyarınca aynı Kanun’un 253. maddesinde belirtilen esas ve usullere göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk … müdafiinin temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 27/03/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.