Yargıtay Kararı 17. Ceza Dairesi 2019/4213 E. 2019/4695 K. 04.04.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/4213
KARAR NO : 2019/4695
KARAR TARİHİ : 04.04.2019

MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü;
I-Suça sürüklenen çocuklar hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Mala zarar verme suçundan doğrudan hükmolunan adli para cezalarının miktarları ve türlerine göre; 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Yasa’nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 1000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından, suça sürüklenen çocuklar … ve … müdafilerinin temyiz istemlerinin 1412 sayılı CMUK’nun 317. maddesi uyarınca ayrı ayrı REDDİNE,
II-Suça sürüklenen çocuklar hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelenmesinde;
5237 sayılı TCK’nun 142/4 maddesine göre, hırsızlık suçu ile birlikte iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçunun birlikte işlenmesi halinde soruşturma ve kovuşturma için şikayet şartı aranmadığı gözetildiğinde tebliğnamede bu yönde bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, suça sürüklenen çocuklar … ve … müdafilerinin temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, diğer yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye aykırı olarak ONANMASINA,
III-Suça sürüklenen çocuklar hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun suça sürüklenen çocuklar tarafından işlendiğini kabulde ve usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 28.02.2017 tarih, 2016/2-833 Esas ve 2017/115 Karar sayılı kararında da belirttiği üzere; suça sürüklenen çocukların okulun kapalı olduğu saatler içinde, kamu kurumu niteliğindeki okul içinde bulunan kantine hırsızlık amacı ile girmeleri şeklindeki eylem ile TCK’nun 142/1-a ve 142/2-h maddelerini ihlal ettikleri nazara alındığında, suça sürüklenen çocukların suçun daha ağır cezayı içeren nitelikli hali olan TCK’nun 142. maddenin 2. fıkrasının (h) bendi uyarınca cezalandırılması gerektiği halde, aynı Yasa’nın 142/1-a maddesi gereğince hüküm kurulması suretiyle eksik ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuklar müdafilerinin temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, aleyhine temyiz bulunmadığından 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 326/son maddesi uyarınca suça sürüklenen çocukların kazanılmış haklarının gözetilmesine, 04.04.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.