Yargıtay Kararı 17. Ceza Dairesi 2019/3974 E. 2019/6312 K. 29.04.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/3974
KARAR NO : 2019/6312
KARAR TARİHİ : 29.04.2019

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1)Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümde TCK’nun 142/2-h maddesi uyarınca verilen 5 yıl hapis cezasından TCK’nun 168/1 maddesi gereğince 2/3 oranında indirim yapılırken 1 yıl 8 ay hapis cezası yerine 2 yıl hapis cezasına, devamında TCK’nun 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılırken 1 yıl 4 ay 20 gün hapis cezası yerine hesap hatası yapılarak 1 yıl 8 ay hapis cezasına hükmedilerek sanık hakkında fazla ceza tayini,
2)TCK’nun 51/8. maddesi uyarınca sanığın denetim süresini suç işlemeden geçirmesi halinde hükmedilen cezanın infaz edilmiş sayılmasına karar verileceğinin gözetilmemesi,
3) T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK’nun 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK’nun 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık … ve o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından “Müştekinin zararı kamu davası açılmadan ödendiğinden sanığın cezasından TCK’nun 168/1. maddesince 2/3 oranında indirim yapılarak 2 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına, sanığın mahkememize karşı tutumu göz önüne alınarak cezasından TCK’nun 62/2. maddesince 1/6 oranında indirim yapılarak 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına” cümlelerinin çıkarılmasına, yerlerine “Müştekinin zararı kamu davası açılmadan ödendiğinden sanığın cezasından TCK’nun 168/1. maddesince 2/3 oranında indirim

yapılarak 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, sanığın mahkememize karşı tutumu göz önüne alınarak cezasından TCK’nun 62/2. maddesince 1/6 oranında indirim yapılarak 1 yıl 4 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına” cümlelerinin eklenmesine, hüküm fıkrasının TCK’nun 51/7. maddesinin uygulandığı bendinin devamına “Sanık hakkında TCK’nun 51/8. maddesi gereğince denetim süresini iyi halli olarak geçirdiği takdirde cezanın infaz edilmiş sayılacağının ihtarına” cümlesinin eklenmesi; T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK’nun 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanmış olmasından kaynaklanan zorunluluk nedeniyle; hüküm fıkrasından TCK’nun 53. maddesinin uygulanmasına yönelik bölümün çıkartılması ile yerine “TCK’nun 53. maddesinin Anayasa Mahkemesinin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanmasına” cümlesinin yazılması suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 29.04.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.