YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/3953
KARAR NO : 2019/4984
KARAR TARİHİ : 09.04.2019

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
A-Suça sürüklenen çocuklar …, …, … hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemesi neticesinde;
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000,00 TL’ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen 1.320,00 TL ve 2.000,00 TL adli para cezalarına ilişkin hükümlerin, cezanın türleri ve miktarları itibarıyla temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’nun 317. maddesi gereğince suça sürüklenen çocuklar …, …, … müdafiilerinin temyiz taleplerinin tebliğnameye aykırı olarak ayrı ayrı REDDİNE,
B-Suça sürüklenen çocuk … hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesi neticesinde;
Katılanın beyanına göre, çalınan otomobil teybinin at arabasında bulunamaması ve katılanın polislere olayı ihbarı sonrası at arabası ile gittikleri bölgede polisler tarafından görülüp yakalanmaları sebebiyle eylem tamamlanmış olduğundan tebliğnamedeki bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun suça sürüklenen çocuk tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Suçu işlediği tarihte 18 yaşından küçük olan suça sürüklenen çocuk hakkında TCK’nun 53/4 maddesine aykırı olarak TCK’nun 53. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının uygulanmasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk … müdafiinin temyiz talebi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından TCK’nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin çıkarılması suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
C-Suça sürüklenen çocuklar … ve … hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemesi neticesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun suça sürüklenen çocuklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Suça sürüklenen çocuk … hakkında düzenlenen fiili algılama ve davranışlarını yönlendirme yeteneğinin tespiti raporunda “Hukuki anlam ve sonuçları algılayamadığı, davranışlarını yönlendirme yeteneğinin bulunmadığı” belirtilmesi karşısında; Adli Tıp Kurumu’ndan yeni rapor alınması, yeni bir rapor alınmadan bu raporla yetinilmesi halinde ise TCK’nun 31/2. maddesi karşısında cezai sorumluluğunun olmayacağının, güvenlik tedbiri uygulaması gerektiğinin düşünülmemesi, suça sürüklenen çocuk … hakkında düzenlenen fiili algılama ve davranışlarını yönlendirme yeteneğinin tespiti raporunda kesin tanı için ileri bir mercii tarafından değerlendirilmesi gerektiği belirtilmesine rağmen Adli Tıp Kurumu’ndan yeni bir rapor alınmadan ceza tayin edilmesi,
2-Kabule göre de; suçu işlediği tarihte 18 yaşından küçük olan suça sürüklenen çocuklar hakkında TCK’nun 53/4 maddesine aykırı olarak TCK’nun 53. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının uygulanmasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuklar … ve … müdafiilerinin temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 09.04.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.