Yargıtay Kararı 17. Ceza Dairesi 2019/3760 E. 2019/5880 K. 24.04.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/3760
KARAR NO : 2019/5880
KARAR TARİHİ : 24.04.2019

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık suçundan verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
I-Suça sürüklenen çocuğun mağdurlar …, …, …’ya yönelik hırsızlık suçlarından dolayı kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Suç tarihinde 15 – 18 yaş grubunda bulunan suça sürüklenen çocuğun eylemine uyan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/1-b, 145, 31/3 maddelerine konu hırsızlık suçlarının gerektirdiği cezaların türleri ve üst sınırlarına göre aynı Kanun’un 66/1-e ve 66/2. maddelerinde öngörülen 7 yıl 12 aylık kesintili dava zamanaşımı süresinin, suça sürüklenen çocuk hakkında mahkemece daha önceden verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarının kesinleştiği 14/06/2011 ile yeniden suç işlediği 01/05/2012 tarihleri arasındaki durma süresi eklendiğinde dahi suç tarihi olan 15/02/2007 tarihinden inceleme tarihine kadar geçmiş olması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk … müdafiinin temyiz talebi bu bakımdan yerinde görüldüğünden, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak suça sürüklenen çocuk hakkındaki kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle DÜŞÜRÜLMESİNE,
II-Suça sürüklenen çocuğun mağdur …’a yönelik hırsızlık suçundan dolayı kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; suçun suça sürüklenen çocuk tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-5237 sayılı TCK’nun 50/3. maddesi uyarınca, suç tarihinde 18 yaşından küçük olan ve kasıtlı suçtan dolayı sabıkası bulunmayan suça sürüklenen çocuğun, mahkum olduğu kısa süreli hapis cezasının 5237 sayılı TCK’nun 50/1. maddesinde yazılı seçenek yaptırımlardan birine çevrilmesinde zorunluluk olduğunun gözetilmemesi,
2-5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 232. maddesinin 2. fıkrasının (c) bendi uyarınca gerekçeli karar başlığında suçların işlendiği zaman diliminin yazılması gerekirken yazılmaması,
3-Suça sürüklenen çocuktan şikayetçi olmayan …’ın gerekçeli karar başlığında şikayetçi olarak, suça sürüklenen çocuk müdafiinin gerekçeli karar başlığında vekil olarak yazılması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk … müdafiinin temyiz talebi bu bakımdan yerinde görüldüğünden, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 24/04/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.