YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/2483
KARAR NO : 2019/4860
KARAR TARİHİ : 08.04.2019
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1-Sanık hakkında 5271 sayılı CMK’nun 231. maddesi uyarınca 07/06/2011 tarihinde hükmün açıklanmasının geriye bırakılması kararı verildiği, bu kararın 27/09/2011 tarihinde kesinleştiği, sanığın denetim süresi içerisinde yeniden suç işlemesi halinde hükmün açıklanabilmesi için bahse konu yeni suçun hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleşme tarihinden sonra denetim süresi içerisinde işlenmiş olması gerektiği, sonradan işlendiğinden bahisle ihbara konu Büyükçekmece 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2009/2107 Esas ve 2012/508 Karar sayılı kararında 10/10/2009 ve 13/10/2009 olan iki ayrı suç tarihinin, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının 27/09/2011 olan kesinleştirme tarihinden itibaren hesaplanan denetim süresinden önce işlendiğinin anlaşılması karşısında hükmün açıklanamayacağı gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Kabul ve uygulamaya göre de;
“Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 03/04/2018 tarih, 2014/851 Esas ve 2018/144 Karar sayılı kararı uyarınca aynı yargı çevresindeki ceza infaz kurumunda başka bir suçtan hükümlü olarak bulunan ve Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 15/11/2018 tarih, 2018/339 Esas ve 2018/536 Karar sayılı kararı uyarınca farklı yargı çevresindeki ceza infaz kurumunda başka bir suçtan hükümlü olarak bulunan, asıl mahkemesince yapılan sorgusu sırasında duruşmadan bağışık tutulma isteğinde bulunmayan sanığın Cumhuriyet Savcısı’nın esas hakkındaki görüşünü bildirdiği ve hükmün açıklandığı son oturumda hazır bulundurulmayıp yokluğunda yargılama yapılarak mâhkumiyetine karar verilmesi savunma hakkının sınırlandırılması niteliğinde olduğu” şeklindeki kararları uyarınca başka suçtan Silivri 3 Nolu L Tipi Kapalı Cezaevi’nde hükümlü olan ve duruşmalardan vareste tutulmaya dair bir talebi de bulunmayan sanık …’un kısa kararın okunduğu oturuma getirtilmeyerek savunma hakkının kısıtlanması suretiyle 5271 sayılı CMK’nun 196. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık …’un temyiz nedeni bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 08/04/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.