Yargıtay Kararı 17. Ceza Dairesi 2019/1706 E. 2019/4797 K. 08.04.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/1706
KARAR NO : 2019/4797
KARAR TARİHİ : 08.04.2019

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜMLER : İstinaf başvurusunun esastan reddi, istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddi

Erzurum Bölge Adliye Mahkemesince sanıklar hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
I-Sanık … hakkında hırsızlık suçundan, sanık … hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelenmesinde;
Sanık …’in hükmü CMK’nun 291. maddesinde düzenlenen 15 günlük süre içerisinde temyiz etmediği, yine sanık … hakkında mala zarar verme suçundan hükmolunan cezanın miktarı ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK’nun 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair Bölge Adliye Mahkemesi kararlarının temyizleri mümkün olmadığından, sanıklar … ve …’ın temyiz istemlerinin 5271 sayılı CMK’nun 298. maddesi uyarınca REDDİNE,
II-Sanıklar … ve … hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelenmesine gelince;
5271 sayılı CMK’nun 288. maddesinin ”Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır.”, aynı Kanunun 294. maddesinin ”Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir.” ve aynı Kanunun 301. maddesinin ”Yargıtay, yalnız temyiz başvurusunda belirtilen hususlar ile temyiz istemi usule ilişkin noksanlardan kaynaklanmışsa, temyiz başvurusunda bunu belirten olaylar hakkında incelemeler yapar.” şeklinde düzenlendiği de gözetilerek sanıkların temyiz isteminin suçu işlediklerine dair delil olmadığına, gerekçeli hüküm kurulmadığına, müştekinin şikayetçi olmaması nedeniyle düşme kararı verilmesi ve lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine yönelik olduğu belirlenerek maddi vakıa denetimi gerektiren nedenler dışındaki sebeplere yönelik yapılan incelemede;
Dosya içeriğine göre, kurulan hükümde fiilin uyduğu suç ve kanun maddelerinin doğru olarak uygulandığı, sanıkların üzerlerine atılı suçun uzlaşma kapsamında bulunmadığı, TCK’nun 62. maddesinin uygulanmama gerekçesinin yasal ve yeterli olduğu, verilen ceza miktarına göre sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nun 50, 51 ve 5271 sayılı CMK’nun 231. maddelerinin uygulanma koşullarının da oluşmadığı, sanıklar hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümde
herhangi bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla, istinaf isteminin esastan ve düzeltilerek esastan reddine dair kararları hukuka uygun bulunduğundan, sanıklar … ve …’ın yerinde görülmeyen temyiz nedenlerinin reddiyle, CMK’nun 302/1. maddesi uyarınca, usul ve yasaya uygun olan Bölge Adliye Mahkemesi kararına yönelik TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİNE, 08.04.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.