YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/13119
KARAR NO : 2020/988
KARAR TARİHİ : 21.01.2020
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya kapsamına göre diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Sanığın 5237 sayılı TCK’ nun 155/1 maddesi uyarınca cezalandırılması talep edilmesine karşın, 5271 sayılı CMK’ nun 226. maddesi uyarınca ek savunma hakkı tanınmadan 5237 sayılı TCK’ nun 141/1 maddesi uyarınca cezalandırılmasına karar verilmesi,
2- Müştekinin soruşturma aşamasında, suç tarihinde saat 04:00 te sanık ile birlikte Kahramanmaraş ili … ilçesinden Gaziantep il merkezine doğru yola çıktıklarını, araçta iken sanığın görüşme yapmak üzere kendisinden telefonunu aldığını, Gaziantep ili … Mahallesine geldiklerinde sanığın geri geleceğini söyleyerek telefon ile birlikte araçtan ayrılarak telefonu geri getirmediğini beyan ettiğinin anlaşılmasına göre müştekiden sanığın telefon ile birlikte araçtan ayrıldığı saat sorularak sonucuna göre, sanık hakkında 5237 sayılı TCK’ nun 143. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
3- Eylemin gündüzleyin işlendiğinin anlaşılması halinde; Hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’ nun 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK’ nun 141. maddesinde tanımı yapılan hırsızlık suçunun uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK’ nun 7/2. maddesi uyarınca; ”Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur.” hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK’ nun 254. maddesi uyarınca aynı kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık …’nin temyiz nedeni bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, aleyhe temyiz bulunmadığından yeniden hüküm kurulurken 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının gözetilmesine, 21.01.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.