YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/12914
KARAR NO : 2020/2447
KARAR TARİHİ : 19.02.2020
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Ceza verilmesinden vazgeçilmesine
Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya kapsamına göre, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
5237 sayılı TCK’nun 61/1. maddesine göre malın değerinin az ya da çok olması, cezanın temel cezanın belirlenmesinde alt sınırdan uzaklaşmak için bir kriter olup, hırsızlık suçuna konu malın değerinin az olmasının TCK’nun 145. maddesinde ayrı olarak düzenlenmesi, kanun koyucunun hırsızlık suçunda malın değerinin az olmasına verdiği önemi göstermektedir. Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 15.12.2009 gün ve 6/242-291 sayılı içtihadında belirtildiği üzere, “…daha çoğunu alabilme olanağı varken yalnızca gereksinimi kadar ve değer olarak az olan şeyi alma” görüşünün, TCK’nun 145. madde uygulamasında bütünüyle reddedilmesi mümkün değil ise de, maddenin yalnızca bu tanımlamayla sınırlandırılması da olanaklı değildir. 145. maddenin gerek ilk şekli, gerekse değiştirilmiş biçimi; ortak tanımlama ile, hırsızlık suçunun konusunu oluşturan değerin az olmasını temel almaktadır. TCK’nun 145. maddesine göre, faile verilen cezada indirim yapılabilmesi için malın değerinin az olması yeterli olup, hâkim indirim oranını TCK’nun 3. maddesinde öngörüldüğü üzere “İşlenilen fiilin ağırlığıyla orantılı” olacak şekilde saptamalıdır. Değer azlığı nedeniyle ceza vermekten vazgeçme kararı verilecek ise; malın değerinin azlığı yanında “Suçun işleniş şekli ve özellikleri” de dikkate alınmalıdır. TCK’nun 145. maddesinin uygulanmasında hâkime takdir hakkı tanınmış olup, hâkim takdir hakkını kullanırken keyfiliğe kaçmadan, her somut olaya uygun, yasal ve yeterli gerekçe göstermek suretiyle uygulama yapmalıdır.
Somut olayda ise; sanık … , suç tarihinde 18 müştekiye ait kapı tokmağını çaldığı, müştekilerin beyanına göre kapı tokmaklarının tanesinin 2,00 TL değerinde olduğu, ancak sanığın kapı tokmaklarını çalıp satarak bunu gelir elde etme yöntemi olarak gördüğü, uyuşturucu bağımlısı olup hırsızlığı bu nedenle yaptığını beyan ettiği, sanığın amacı ve soruşturma aşamasındaki her bir tokmak için ortalama takdiri kıymet miktar 10 TL olarak değerlendirilmesi karşısında; hırsızlık konusunu oluşturan malın değerinin, 5237 sayılı Yasa’nın 145. maddesinde tanımlanan “değerin azlığı” ile örtüşmediği yasada unsur olarak belirtilen “Suçun işleniş şekli ve özelliklerinin” de gözönünde bulundurulduğunda TCK 145. maddesine göre sanığın cezasından indirim yapılması gerekirken yasal takdir şartları tam olarak oluşmadığı halde yazılı şekilde ceza verilmekten vazgeçilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet Savcısı’nın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 19.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.