Yargıtay Kararı 17. Ceza Dairesi 2019/12259 E. 2019/15561 K. 09.12.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/12259
KARAR NO : 2019/15561
KARAR TARİHİ : 09.12.2019

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanıklar hakkında hırsızlık suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
Suç tarihinde gündüzleyin saat 10.00 sıralarında sanık …’nun yolda yürümekte olan mağdurun yanına gelerek yerde para bulduğunu, kendisine ait olup olmadığını sorduğu, bu esnada diğer sanık …’un da yanlarına gelerek mağdura yerde para bulup bulmadığını sorduğu ve üzerini arayacağını söylediği, mağdurun bankadan çıktığını söylerek dekontu ve parayı gösterdiği, sanık …’nun mağdurun çıkardığı parayı eline alıp sarmaya başladığını mağdura da “paran burada, gösteriyorum” dediği, daha sonra mağdura parası yerine, yerde bulduğunu söylediği kağıtları verdiği olayda sanıkların eylemlerinin 5237 sayılı TCK’ nun 141/1 maddesine uyduğunun anlaşılmasına göre;
Hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’ nun 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK’ nun 141. maddesinde tanımı yapılan hırsızlık suçunun uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK’ nun 7/2. maddesi uyarınca; ”Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur.” hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK’ nun 254. maddesi uyarınca aynı kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanıkların hukuki durumlarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar … ve …’un temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 09.12.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.