Yargıtay Kararı 17. Ceza Dairesi 2019/12060 E. 2019/16844 K. 26.12.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/12060
KARAR NO : 2019/16844
KARAR TARİHİ : 26.12.2019

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanıklar hakkında hırsızlık suçundan verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1- Sanıkların, olay tarihinde müştekiye ait, kapılarının kilitli olup olmadığı kesin olarak tespit edilemeyen aracından oto teybi çalmaktan ibaret eylemleri nedeni ile; Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 26/11/2013 tarih 2013/521 Karar ve 26/11/2013 tarih 2013/522 Karar Karar sayılı kararlarında ifade ve kabul edilen ilkeler çerçevesinde somut olaya ilişkin oto teybinin niteliği açıklığa kavuşturulup sonucuna göre 5237 sayılı TCK’nın 141/1, 142/1-e maddelerinden hangisi kapsamında kalacağı belirlenip TCK’nın 141/1 maddesi kapsamında kalan suçu oluşturduğu kanaatine varıldığı takdirde; hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK’nın 141. maddesinde tanımı yapılan hırsızlık suçunun uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK’nın 7/2. maddesi uyarınca; ”Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur.” hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK’nın 254. maddesi uyarınca aynı kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanıkların hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2- Sanık …’ın ikametinde yapılan 14.05.2008 tarihli aramaya dayanak olarak gösterilen Safranbolu Sulh Ceza Mahkemesi’nin 2008/140 D.İş sayılı kararının denetime imkan verecek şekilde dosya arasına alınması gerektiğinin gözetilmemesi,
3- Anayasa Mahkemesi’nin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/ 85 sayılı kararı ile TCK’nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararları kapsamında hak yoksunluklarına ilişkin hükümlerin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık …’nın ve sanık … müdafiinin temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 26.12.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.