YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/11988
KARAR NO : 2020/2227
KARAR TARİHİ : 17.02.2020

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanıklar hakkında hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
1-Sanıkların müşteki …’a yönelik hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali ile müşteki …’a yönelik mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlerin yapılan incelemesinde;
Tüm dosya kapsamı ve mahkemenin kabulüne göre; sanıkların müşteki …’a ait boş olan iş yerinin kapısının kilidine zarar vererek açıp, içeriye girip, müşteki …’ın genel koordinatörü olduğu şirketin ofisine hırsızlık amacıyla girmek için müşterek olan duvarı delmeye başladıkları ancak insan girecek kadar delemeden anons üzerine olay yerine gelen kolluk tarafından yakalandıklarının anlaşılması karşısında; sanıkların müşteki …’a yönelik hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlaline teşebbüs suçlarını işledikleri anlaşılmıştır.
İş yeri dokunulmazlığının ihlali suçunun birden fazla kişi tarafından birlikte işlendiğinin anlaşılması karşısında; sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nun 119/1-c maddesinin uygulanmaması, karşı temyiz bulunmadığından ve Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK’nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının da kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanıklar … ve … ile sanık … müdafisinin temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle eleştiri dışında diğer yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye kısmen uygun olarak ONANMASINA,

./..

2-Sanıkların müşteki …’a yönelik iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükümlerin yapılan incelemesinde;
1-Müştekiye ait suçun işlendiği yerin içinde herhangi bir maddi değeri olan eşya bulunmadığı, kiraya verilmek üzere faal olmayıp, boş olarak bekletilen bir bina olduğunun anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK’nun 116/2. maddesinde düzenlenen iş yeri dokunulmazlığın ihlali suçunun unsurlarının oluşmadığı anlaşılmakla, sanıkların beraati yerine, yazılı şekilde mahkumiyetlerine karar verilmesi,
Kabule göre de;
2-İş yeri dokunulmazlığının ihlali suçunun birden fazla kişi tarafından birlikte işlendiğinin anlaşılması karşısında; sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nun 119/1-c maddesinin uygulanmaması,
3-T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK’nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK’nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar … ve … ile sanık … müdafisinin temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 17.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.