YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/7346
KARAR NO : 2019/10073
KARAR TARİHİ : 03.07.2019
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi
HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel mahkemece sanıklar hakkında hırsızlık suçundan verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
I)Sanık … hakkında hırsızlık suçundan verilen hükmün temyiz incelemesinde;
Tebliğnamedeki savunma içeriğinin sanıkların yakalandıkları sıradaki eylemlere yönelik olduğunun; müştekiye karşı 26.04.2012 tarihinde gerçekleşen eylemde, kullanılan … plakalı aracın da sanık ve temyize gelmeyen sanık … tarafından kiralandığının ve kullanımında olduğunun; sanık …’nun hazırlık savunmasından ve dosya içeriğinden, sanık … ile dosyanın diğer sanıklarının müştekiye ait 2 akünün de içinde olduğu 16 aküyü getirip sattıklarının anlaşılması karşısında; sanığa atılı hırsızlık eyleminin sabit olduğu kabul edilmiş olup tebliğnamedeki bozma düşüncesi benimsenmemiş, Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 2012/6-1232-2013/106 sayılı kararında da belirtildiği üzere; 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu’nun 763. maddesi uyarınca suça konu eşyayı üçüncü bir kişiye satmak suretiyle zilyetliği devreden sanığın artık eşya üzerinde tasarruf yetkisi kalmadığından, üzerinde tasarruf yetkisi bulunmayan suç konusu malları sattığı kişiyi bildirmesi sonucu satın alan kişiden alınmasının 5237 sayılı TCK’nun 168. maddesi anlamında sanık tarafından gerçekleştirilmiş bir iade veya tazmin olarak kabulünün mümkün olmadığı, ancak sanığın çaldığı malı satması nedeniyle haksız biçimde sağladığı kazancı iade etmesi halinde 5237 sayılı TCK’nun 168. maddesi anlamında bir iade ve tazminden bahsetmenin mümkün olacağı, çaldığı malları sattığı kişiyi bildirmekle yetinen ancak satıştan elde ettiği kazancı iade etmeyen sanık hakkında etkin pişmanlık nedeniyle anılan madde uyarınca indirim yapılması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK’nun 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının da kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceği mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanık …’nın temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında, usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye aykırı olarak ONANMASINA,
II)Sanık … hakkında suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçundan verilen hükmün temyiz incelemesinde;
1-Bursa Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından sanığın TCK’nun 141/1. maddesi uyarınca cezalandırılması talebi iddianame düzenlendiği, sanık hakkında TCK’nun 165. maddesinde düzenlenen suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçundan cezalandırılması için kamu davası açılmadığı, iddianame içeriğinde bu suçun anlatılmadığı, ayrıntıları Ceza Genel Kurulu’nun 06/05/2014 tarih, 2012/6-1486 Esas ve 2014/238 sayılı kararında belirtildiği üzere 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 225/1. maddesinde yer alan, “Hüküm, ancak iddianamede unsurları gösterilen suça ilişkin fiil ve faili hakkında verilir.” şeklindeki düzenlemeye göre, hakkında açılmış dava bulunmayan ve iddianamede anlatılış tarzına göre unsurları gösterilmeyen 5237 sayılı Kanun’un 165/1. maddesinde suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçundan birleştirme talepli kamu davası açılması sağlanıp bu dosya ile birleştirildikten sonra hüküm kurulması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kabul ve uygulamaya göre de;
2-TCK’nun 168. maddesininde belirtildiği üzere, etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanabileceği maddeler arasında TCK’nun 165. maddesinin bulunmadığı halde TCK’nun 168. maddesi uyarınca uygulama yapılarak sanık hakkında eksik ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanık …’nun temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, aleyhe temyiz bulunmadığından yeniden hüküm kurulurken 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının gözetilmesine, 03.07.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.