Yargıtay Kararı 17. Ceza Dairesi 2018/7344 E. 2019/3883 K. 25.03.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/7344
KARAR NO : 2019/3883
KARAR TARİHİ : 25.03.2019

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
TEBLİĞNAMEDEKİ İSTEK : Düşürülmesi

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle,başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanığın yokluğunda verilen kararın 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 10. maddesine göre, öncelikle sanığın beyan ettiği en son adrese tebliğ edilmesi, bu adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilip, bu adrese tebligatın yapılması gerekirken, doğrudan MERNİS adresine Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesine göre tebligatın usulsüz olduğu ve sanığın temyizinin süresinde olduğu kabul edilmekle yapılan incelemede;
Sanık için; mahkemenin 08.01.2004 tarihinde işlenen suç için 16.03.2010 tarihinde 5271 sayılı CMK’nun 231/6-son cümlesi hükmü uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verdiği ve bu kararın 27.04.2010 tarihinde kesinleştiği, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın kesinleşmesinden itibaren ve denetim süresi içinde işlenen kasıtlı suçtan dolayı verilen ve 10.09.2014 tarihinde kesinleşen mahkumiyet hükmü nedeniyle 29.01.2015 tarihinde hükmün açıklandığı; böylelikle hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 27.04.2010 ila deneme süresi içinde ikinci suçu işlediği 08.12.2010 tarihleri arasında dava zamanaşımının durduğu gözetilerek yapılan incelemede;
Suçun işlendiği tarih olan 08.01.2004 ile inceleme tarihi arasında sanık hakkında uygulanan ve zamanaşımı süresi bakımından lehe olan 765 sayılı TCK’nun 491/4. maddesinde öngörülen cezanın tür ve süresine göre aynı Yasanın 102/4, 104/2.maddelerinde yazılı 7 yıl 6 aylık kesintili dava zamanaşımı süresinin geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık …’ın temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak sanıkk hakkındaki kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞÜRÜLMESİNE, 25.03.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.