YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/6472
KARAR NO : 2019/9718
KARAR TARİHİ : 25.06.2019
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Katılanın ifadesine göre suçun 13.06.2012 günü saat 00:00 ile 14.06.2012 günü 07:00 aralığında gerçekleştiği ve UYAP kayıtlarına göre 14.06.2012 tarihinde güneşin yaz saati uygulaması sebebiyle 05:32 saatinde doğduğu ve gece vaktinin 04:32′ de bittiğinin anlaşılması karşısında; atılı suçun gece vakti işlendiği sabit olmamasına rağmen, hüküm kurulurken hırsızlık suçundan hükmolunan cezanın TCK’nun 143/1. maddesiyle artırılması,
2-Gerekçeli karar başlığında, suç isminin yanlış gösterilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 232/2-c maddesine aykırı davranılması,
Kabule ve uygulamaya göre de;
3-Sanık hakkında hırsızlık suçundan hüküm kurulurken 6545 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik öncesi 5237 sayılı TCK’nun 142/1-e, 143. maddeleri uyarınca belirlenen 2 yıl 8 ay hapis cezası üzerinden aynı Kanunun 62. maddesi uyarınca indirim yapılırken hesap hatası yapılarak sonuç cezanın 2 yıl 2 ay 20 gün hapis cezası yerine 1 yıl 14 ay hapis cezası olarak yazılı şekilde eksik ceza tayini,
4-T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK’nun 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK’nun 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık …’nun temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, aleyhe temyiz bulunmadığından yeniden hüküm kurulurken 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının gözetilmesine, 25/06/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.