Yargıtay Kararı 17. Ceza Dairesi 2018/5600 E. 2019/1153 K. 06.02.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/5600
KARAR NO : 2019/1153
KARAR TARİHİ : 06.02.2019

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 20.09.2005
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanıklar hakkında hırsızlık suçundan verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanıklar … ve …’ın yokluklarında verilen kararın cezaevinde 5271 sayılı CMK’nun 35/son maddesine aykırı olarak tebliğ edildiğinin ve öğrenme üzerine temyiz isteminin süresinde olduğunun kabulü ile yapılan incelemede;
Mahkemenin 31.10.2007 tarih, 2006/43 Esas ve 2007/99 Karar sayılı kararının temyizi üzerine Dairemizin 11.11.2015 tarihli ilamıyla katılan …’e karşı konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlerin düzeltilerek onanmasına karar verildiği anlaşılmakla, 17.07.2017 tarihli kararla katılan …’e karşı konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlerin yok hükmünde olduğu kabul edilerek hırsızlık suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçdan sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanıklar hakkında suç tarihinde yürürlükte bulunan ve lehe olan 5237 sayılı TCK’nun 142/1-b maddesi uyarınca hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden, bu maddenin yürürlükten kalktığı gerekçesiyle suç tarihinden sonra yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK’nun 142/2-h bendi uyarınca hüküm kurulması,
2-5237 sayılı TCK’nun 143. maddesinin, aynı Kanunun 35. maddesinden sonra uygulanması suretiyle TCK’nun 61. maddesine aykırı davranılması,
3-Kabule göre de;
5237 sayılı TCK’nun 142/2-h maddesindeki müeyyidenin alt sınırının 5 yıl hapis cezası olduğu gözetilmeden temel cezanın 3 yıl hapis cezası olarak belirlenmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar …, … ve …’ın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 06.02.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.