YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/5599
KARAR NO : 2019/993
KARAR TARİHİ : 04.02.2019
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Yerel mahkemece sanıklar hakkında hırsızlık suçundan verilen mahkumiyet hükümleri temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1)Sanık … hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün yapılan temyiz incelemesinde;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 27/11/2010 tarih, 2011/274-300, 06/12/2008 gün, 144-234, 23/09/1974 tarih, 224-408 ve 16/04/1973 gün, 213-345 Esas ve Karar sayılı kararlarında da belirtildiği üzere ve 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 311. maddesine göre, sanık … tarafından verilen dilekçenin eski hale getirme ve temyiz talebi niteliğinde bulunduğu, temyiz dilekçesi ve eski hale getirme talepli istemin birlikte verilmesi halinde, karar verme yetkisinin Yargıtay’ın ilgili dairesi olduğunun anlaşılması karşısında, hukuki dayanaktan yoksun olan Çüngüş Asliye Ceza Mahkemesinin 06/05/2016 tarih, 2009/68 Esas ve 2014/25 Karar sayılı ek kararı kaldırılarak yapılan incelemede;
Sanığın yokluğunda verilen 07/05/2014 tarihli kararın sanığın duruşmada beyan ettiği adresine usulüne uygun olarak 12/06/2014 tarihinde tebliğ edildiği, incelenen UYAP verilerine göre, karar tarihi olan 07/05/2014 tarihinde ve gerekçeli kararın tebliğ tarihinde sanığın herhangi bir ceza infaz kurumunda bulunmadığı, bu nedenle yapılan tebligatın temyiz süresini başlattığı, sanığın hükmü, CMUK’nun 310/1. maddesinde öngörülen bir haftalık süre geçtikten sonra 11/05/2016 tarihinde temyiz ettiği anlaşılmakla, eski hale getirme konusundaki iddiaları yerinde görülmeyen sanık …’ın eski hale getirme istemi ile yasal süreden sonraki temyiz isteminin, 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 317. maddesi gereğince tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
2)Sanıklar …, … ve … hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlerin yapılan temyiz incelemesinde;
Tanık beyanlarında bildirilen aracın suça konu kabloların kesilmesi sırasında veya kesenlerin bu araca binerken görüldüğüne dair anlatımlarının olmaması, kesilen kabloların veya suçta kullanılan eşyaların söz konusu araçta bulunduğuna dair bir delilin de bulunmaması ve sanıkların aşamalarda atılı suçlamayı reddetmeleri karşısında; sanıkların atılı suçu işledikleri yönünde her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı, mahkumiyetine yeterli delil elde edilemediği bu nedenle, şüpheden sanık yararlanır ilkesi de gözetilmek suretiyle, sanıklar …, … ve … hakkında üzerlerine atılı hırsızlık suçundan beraatleri yerine, hatalı değerlendirme sonucu yazılı şekilde mahkumiyetlerine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık … müdafii ve sanıklar … ve …’ın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, hükmü temyiz etmeyen sanık … ve temyiz istemi ret edilen …’a sirayet ettirilmesine, 04/02/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.