YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/5597
KARAR NO : 2018/16568
KARAR TARİHİ : 19.12.2018
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, uyuşturucu madde kullanma, kamu malına zarar verme
HÜKÜMLER : Beraat, mahkumiyet
Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Kolluk güçleri tarafından düzenlenen tutanaklara göre sanık …’ye ait olmasına rağmen sanık … adına düzenlenen 2012/209 esas numaralı emanet makbuzu ile emanete alınan ayakkabı ve kol saatinin sahibi olan sanık …’ye iadesi hususunda zamanaşımı süresinde karar verilmesi olanaklı görülmüştür.
1)Hazine vekilinin sanık … hakkında uyuşturucu madde kullanmak suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik yaptığı temyiz incelemelerinde;
Sanık hakkında uyuşturucu madde kullanma suçundan verilen beraat kararını suçtan zarar gören sıfatı bulunmadığı anlaşıldığından, temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK’nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2)Sanıklar … ve … hakkında hırsızlık ve kamu malına zarar verme suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1)Suçu birlikte işleyen sanıklardan neden oldukları yargılama giderlerinin ”ayrı ayrı” yerine, “eşit şekilde” alınmasına hükmedilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 326/2. maddesine aykırı davranılması,
2)Sanıklar hakkında; kasten işlemiş oldukları suçlar için hapis cezasıyla mahkûmiyetlerinin yasal sonucu olarak, 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (a), (b), (c), (d), (e) bentlerinde yazılı haklardan, aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezalarının infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm oldukları hapis cezalarından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmalarına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulması ve yine T.C. Anayasa Mahkemesi’nin, TCK’nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı
Resmi Gazete’de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK’nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, suçtan zarar gören … vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından yargılama giderlerine ilişkin “eşit şekilde alınarak” cümlesinin çıkarılarak yerine, ”Sanıkların sebebiyet verdikleri yargılama giderleri oranında ayrı ayrı sorumlu tutulmalarına” cümlesinin eklenmesi ve hüküm fıkrasından TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin çıkarılarak yerine “T.C. Anayasa Mahkemesi’nin, TCK’nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK’nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının uygulanmasına” cümlesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 19/12/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.