Yargıtay Kararı 17. Ceza Dairesi 2018/5572 E. 2018/16955 K. 26.12.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/5572
KARAR NO : 2018/16955
KARAR TARİHİ : 26.12.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Olay yeri inceleme raporuna göre, suça konu tırın depo kapağının kırılması karşısında; sanık hakkında zamanaşımı süresinde mala zarar verme suçundan işlem yapılması olanaklı görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1)Müştekiye ait tırın depo kapağının kırılması suretiyle mazot çalınmasına ilişkin eylemin TCK’nın 142/1-b maddesi kapsamında kalmasına rağmen TCK’nın 142/1-e maddesi ile uygulama yapılması,
2)Temyiz dışı sanık … ile sanık …’nın aynı gece birden fazla mazot hırsızlığı yaptıkları, diğer suçun gece vakti işlendiği ancak, sanıkların temyize konu dosyadaki müştekiye yönelik eylemlerine ilişkin olarak, sanık Nüsret’in soruşturma aşamasındaki ayrıntılı beyanında, müştekinin tırının park halinde olduğu Ünsal Mahallesindeki mazot hırsızlığını sabah ezanı okunduktan sonra yaptıklarını belirttiği, sanık … ise duruşmadaki beyanında 20.00-21.00 arası hırsızlık yaptıklarını beyan ettiği, beyanlar arasındaki çelişki giderilmeden sanık …’un kovuşturma aşamasındaki beyanına neden üstünlük tanındığına ilişkin gerekçeler açıklanmadan, suçun gece işlendiğine dair deliller ortaya konulmadan ve karar yerinde tartışılmadan, 5237 sayılı TCK’nın 143. maddesi gereği cezadan artırım yapılması suretiyle yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
3) T.C. Anayasa Mahkemesi’nin, TCK’nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK’nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık …’nın temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 26/12/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.