Yargıtay Kararı 17. Ceza Dairesi 2018/5506 E. 2018/16713 K. 24.12.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/5506
KARAR NO : 2018/16713
KARAR TARİHİ : 24.12.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Karşılıksız yararlanma
HÜKÜM : Beraat

Yerel mahkemece sanık hakkında karşılıksız yararlanma suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
05/08/2017 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren 7035 sayılı Yasa’nın 21. maddesi ile 5271 sayılı CMK’nın 291. maddesinin 1. fıkrasında düzenlenen ve Bölge Adliye Mahkemelerinin kararlarına karşı yedi gün olarak öngörülen temyiz süresinin on beş gün olarak değiştirildiği; ancak Bölge Adliye Mahkemelerinin faaliyete geçtiği 20/07/2016 tarihinden önce verilen ve Yargıtay’dan geçen dosyalar hakkında 5320 sayılı Yasa’nın 8. maddesi uyarınca hüküm kesinleşinceye kadar 1412 sayılı CMUK’nun 305 ila 326. maddelerinin uygulanmasının gerekmesi ve 1412 sayılı CMUK’ta temyiz süresinin 7 gün olduğu gözetilmeden, temyiz süresinin 15 gün olarak belirtilmesi suretiyle kanun yolu bildiriminde yanıltıcı ifade kullanılması nedeniyle, katılan vekilinin temyizinin süresinde olduğu anlaşılmakla yapılan incelemede;
Her ne kadar 20/12/2013 tarihli önceki hükümde direnilerek beraat kararı verilmiş ise de; söz konusu direnme kararında gerekçenin genişletilmesi ve değiştirilmesi suretiyle hüküm kurulduğu, bu durumun Yüksek Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun istikrar bulmuş içtihatları uyarınca (Örneğin, Yüksek Yargıtay Ceza Genel Kurulu’ nun 25/10/2016 gün, 2015/783 Esas ve 2016/377 sayılı Kararı) yeni hüküm mahiyetinde olduğu anlaşılmakla, dosyanın Dairemizce yapılan incelemesinde;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 29.12.1986 tarih, 477/634 Esas ve Karar, 21.09.1992 tarih, 225/236 Esas ve Karar ile 12.06.2001 tarih, 177/119 Esas ve Karar sayılı kararları ile uyum gösteren daire kararlarında açıklandığı üzere, Ceza Yargılama Yasası’nda mahkemeye gelmemiş sanık hakkında duruşma yapılamayacağına ilişkin temel kuralın istisnalarından biri olarak öngörülen 5271 sayılı CMK’nın 193/2. maddesinin “ilk bakışta eylemin suç oluşturmayacağı ve derhal beraat kararı verilebilecek” hâllerle sınırlı olarak uygulanabileceği, bu hâller dışında, mutlaka sanığın sorgusunun yapılmasının gerektiği gözetilmeyip, sanığın savunması yöntemince saptanmadan hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan … Elektrik Dağıtım A.Ş. vekilinin temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 24.12.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.