Yargıtay Kararı 17. Ceza Dairesi 2018/5302 E. 2018/16000 K. 10.12.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/5302
KARAR NO : 2018/16000
KARAR TARİHİ : 10.12.2018

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddi

Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Mahkemenin istinaf başvurusunun esastan reddine dair kararının cezaevinde olan sanığa 5271 sayılı CMK’nın 35/son maddesi uyarınca kendisine okunup anlatılmadan tebliğ edilmesi nedeniyle usulüne uygun olmadığı ve bu nedenle sanığın bu kararı süresinde temyiz ettiği anlaşılmakla, yapılan incelemede;
5271 sayılı CMK’nın 288. maddesi ”Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır.”, aynı Kanun’un 294. maddesi ”Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir.” ve aynı Kanun’un 301. maddesi ”Yargıtay, yalnız temyiz başvurusunda belirtilen hususlar ile temyiz istemi usule ilişkin noksanlardan kaynaklanmışsa, temyiz başvurusunda bunu belirten olaylar hakkında incelemeler yapar.” şeklinde düzenlenmiştir.
5271 sayılı CMK’nın 288. maddesinde belirtildiği üzere, temyiz ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. İstinaf kararı sonrasında temyiz incelemesi yapacak olan Yargıtay sadece hukuka aykırılıkları incelemekle yetkilidir. Yargıtay temyiz incelemesi yaparken temyiz edilen dosyadaki maddi olguları inceleyemeyeceği, maddi vakıaların denetimini yapamayacağı gibi kararı veren mahkemenin takdirinin yerinde olup olmadığını inceleyemeyecektir.
Sanığın temyiz isteminin suçu işlemediğine yönelik olduğu belirlenmekle sanığın temyiz isteminin maddi vakıa denetimi gerektiren bir sebebe dayandığının ve CMK’nın 289. maddesinde düzenlenen hukuka aykırılık nedenlerinin de bulunmadığının anlaşılması karşısında; sanık …’in temyiz isteminin 5271 sayılı CMK’nın 298. maddesi uyarınca REDDİNE, 10.12.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.