YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/5086
KARAR NO : 2018/15531
KARAR TARİHİ : 04.12.2018
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, uyulan bozmaya, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Ayrıntıları, 15.11.2018 tarih, 2018/339 Esas ve 2018/536 Karar sayılı Yargıtay Ceza Genel Kurulu Kararı’nda açıklandığı üzere, karar tarihinde, başka suçtan Afyonkarahisar E Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda hükümlü olan ve duruşmalardan vareste tutulmaya dair bir talebi de bulunmayan sanık …’in kısa kararın okunduğu oturuma getirtilmeyerek savunma hakkının kısıtlanması suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 196. maddesine aykırı davranılması,
2-Oluş ve dosya içeriğine göre; katılanın yokluğunda gerçekleşen hırsızlığa teşebbüs olayını eve 24.00 sıraları döndüklerinde anladığını beyan etmesi ve sanığın kovuşturma aşamasındaki beyanlarında saat belirtmemesi, soruşturma aşamasında ise akşamleyin tahminen 20.00 sıraları olduğunu ifade etmesi karşısında, suç saati konusundaki belirsizlik araştırılıp giderildikten sonra, sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 143. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı hususunun değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
3-Adli Tıp Kurumu tarafından düzenlenen rapor gideri ile sanık hakkında lehe bozma kararı sonrası yapılan yargılama giderlerinin sanığa yargılama gideri olarak yükletilemeyeceğinin gözetilmemesi,
4-Sanık hakkında daha önceden verilen 27.03.2008 tarih, 2007/524 Esas, 2008/238 Karar sayılı kararda, 5271 Sayılı CMK’nın 231. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geriye bırakılması kararı verildiği, bu karara ilişkin olarak düzenlenen kesinleşme şerhine göre kesinleşme tarihinin 11.06.2009 olarak belirtildiği oysa ki bu karara yönelik yapılan itiraz sonucunda itirazın reddine ilişkin kararın 11.09.2008 tarihli olduğu, sanık hakkındaki bu dosyaya ilişkin daha önce verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleşme tarihine ilişkin çelişkinin giderilerek kesinleşme tarihinin netleştirilmesi gerekliliği,
Bozmayı gerektirmiş, sanık … müdafiinin temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 04.12.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.