YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/4833
KARAR NO : 2019/6880
KARAR TARİHİ : 08.05.2019
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
Yasal süresinde ileri sürülmediği ve hükmedilen cezanın süresine göre de duruşmalı incelenmesi olanaklı bulunmadığından sanık … müdafiinin duruşmalı inceleme isteminin 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 318. ve 421. maddeleri gereğince REDDİNE,
Sanık …’ın yokluğunda verilen 21/04/2010 tarihli mahkumiyet kararının, dosya kapsamına göre sanığın bilinen en son adresi olan ve yargılama aşamasında bildirilen (Çarşamba, K..) adresine tebliğ edildiği ve iade olduğu, sonrasında 6099 sayılı Yasa ile değişik 7201 sayılı Yasa’nın 21/2. maddesi uyarınca MERNİS adresine tebligat yapılması gerekirken, bundan farklı bir adrese yapılan tebligatın geçersiz olduğu, sanığın temyiz tarihinin öğrenme tarihi olduğu eski hale getirme talebinin kabulü ile yapılan incelemede:
Mağdurun duruşmadaki beyanında, olay günü saat 01.20 sıralarında evden sesler geldiğini duyduğunu ancak kalkıp bakamadığını, sabah kalktıklarında ise hırsızlığın gerçekleşmiş olduğunu anladığına dair beyanları birlikte değerlendirildiğinde suçun gece vakti işlenmediğinin anlaşılması karşısında; sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nun 143. ve 116/4. maddelerinin uygulanmaması suretiyle eksik ceza tayini, aleyhe temyiz olmadığından, hüküm tarihine kadar yapılan yargılama gideri toplamı, 5271 sayılı CMK’nun 324/4. maddesine atıfta bulunan 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü hakkında Kanun’un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutar olan 20,00 TL’den az olduğu halde yargılama giderinin sanıktan tahsiline karar verilmiş ise de, hüküm kesinleşinceye kadar yapılacak yargılama giderlerinin de toplam yargılama gideri kapsamında olması nedeniyle hükmün kesinleştiği tarihte sanıktan tahsili gereken yargılama giderinin yukarıda açıklanan terkin miktarından az olması halinde Devlet Hazinesi üzerinde bırakılması gerektiği ve hak yoksunluklarına hükmedilirken yanılgılı hüküm kurulmuş ise de, mahkumiyetin kanuni sonucu olarak infaz evresinde resen ve doğru olarak, TCK’nun 53. maddesinin 1 ila 3. fıkralarında öngörüldüğü biçimde uygulanması mümkün görüldüğünden ve Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK’nun 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararları da kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden, bu hususlar bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanık … müdafiinin temyiz talebi yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiriler dışında diğer yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 08/05/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.