Yargıtay Kararı 17. Ceza Dairesi 2018/2795 E. 2019/6531 K. 30.04.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/2795
KARAR NO : 2019/6531
KARAR TARİHİ : 30.04.2019

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık … hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan zamanaşımı içerisinde işlem yapılması olanaklı görülmüştür.
Dosya içeriğine ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Olay yeri görgü tespit tutanağı ve alınan bilirkişi raporu karşısında; müştekiye ait evin eklentisi olan ve bahçe içerisinde bulunan ahırdan küçükbaş hayvan çalınması şeklindeki eylemin suç tarihi itibariyla 5237 sayılı TCK’nun 142/1-b maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu gözetilmeden, aynı Yasa’nın 142/2. maddesinden hüküm kurulmak suretiyle sanık hakkında fazla ceza tayini,
2-Sanık hakkında Konya Ereğli 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2008/458 Esas ve 281 Karar sayılı 5237 sayılı TCK’nun 142/1-b maddesinden işlenen suç sebebiyle 2 yıl hapis cezası içeren kesinleşme tarihinin 27.07.2009 olan ilamı karşısında 5237 sayılı TCK’nun 58. maddesi gereğince tekerrür hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
3-Lehe bozma sonrası yapılan yargılama giderlerinin, yargılama gideri olarak sanığa yükletilemeyeceğinin göz ününde bulundurulması gerekliliği,
Bozmayı gerektirmiş, sanık …’nın temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, aleyhe temyiz bulunmadığından yeniden hüküm kurulurken 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’nun 326/son maddesi uyarınca sanık … hakkında tekerrür uygulanması yönünden kazanılmış hakkın korunmasına, 30.04.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.