YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/2561
KARAR NO : 2019/5298
KARAR TARİHİ : 15.04.2019
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1-O yer Cumhuriyet Savcısının temyiz talebinin incelenmesinde;
CMUK’nun 310. maddesi uyarınca, Asliye Ceza Mahkemesi’nin kararlarını bir ay içinde temyiz etmesi gereken Cumhuriyet Savcısının, hükmü bu süre geçtikten sonra temyiz etmesi nedeniyle, CMUK’nun 317. maddesi uyarınca, temyiz isteminin tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
2-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanık hakkında, Antalya 23. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 14/01/2015 tarih, 2014/1091 Esas ve 2015/33 Karar sayılı hükmü ile TCK’nun 142/2-d, 143/1, 62. maddeleri uyarınca 4 yıl 10 ay 10 gün hapis cezasına hükmedildiği, sanığın temyiz talebi üzerine hükmün, Yargıtay 22. Ceza Dairesinin 30/03/2016 tarih, 2016/4797 Karar sayılı bozma ilamı ile bozulması üzerine devam olunan yargılama sonucunda, sanığın bu kez TCK’nun 142/2-d, 143, 62. maddeleri gereği 7 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği görülmekle, ilk hükmü sadece sanığın temyiz ettiği, aleyhe temyiz bulunmaması nedeniyle 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 326/son maddesi uyarınca 4 yıl 10 ay 10 gün hapis cezası yönünden sanığın kazanılmış hakkı gözetilmeden yazılı şekilde fazla ceza tayini suretiyle kazanılmış hak kuralının ihlal edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık … müdafiinin temyiz nedeni bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasına “İlk hükmü sadece sanığın temyiz ettiğinin anlaşılması karşısında, aleyhe temyiz bulunmaması nedeniyle 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 326/son maddesi uyarınca ceza süresi yönünden sanığın kazanılmış hakkı gözetilerek, netice cezanın 4 yıl 10 ay 10 gün hapis cezası olarak infazına” cümlesinin yazılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15.04.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.