Yargıtay Kararı 17. Ceza Dairesi 2018/2147 E. 2019/4819 K. 08.04.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/2147
KARAR NO : 2019/4819
KARAR TARİHİ : 08.04.2019

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık … hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanık … hakkında tekerrüre esas alınan Bursa 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 28/09/2009 tarih, 2009/717 Esas ve 2009/1007 Karar sayılı 2 yıl 4 ay hapis cezası içeren ilamının kesinleşme tarihinin 14.02.2013 olduğu ve bu haliyle suç tarihinden sonra kesinleşen bir ilamın tekerrüre esas alınamayacağı gözetildiğinde, yerine Bursa 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 22/10/2009 tarih, 2008/265 Esas, 2009/1357 Karar sayılı ve 10.11.2009 kesinleşme tarihli, hırsızlık suçundan 3 yıl 4 ay hapis cezası içeren ilamın (kararda tekerrüre esas alınan ilamdaki ceza süresi esas olmak üzere kazanılmış hakkın korunması suretiyle) tekerrüre esas alınması gerekliliği,
2-Kasten işlemiş olduğu suç dolayısıyla hapis cezasıyla mahkûmiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nun 53/1. maddesinin (a), (c), (d) ve (e) bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulması,
3-T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK’nun 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK’nun 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık …’ın temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık … hakkında kurulan hükümlere ilişkin hüküm fıkrasından tekerrür uygulamasına ilişkin kısımların çıkartılarak yerine “Sanık …’ın adli sicil kaydında yazılı olan Bursa 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 22/10/2009 tarih,
2008/265 Esas ve 2009/1357 Karar sayılı, 10.11.2009 kesinleşme tarihi ile hırsızlık suçundan verilen 3 yıl 4 ay hapis cezası içeren hükümlülüğün tekerrüre esas alınmak suretiyle, 5237 sayılı TCK’nun 58/6-7-8. maddesi gereğince, sanık hakkında hükmolunan cezanın, mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, infazdan sonra sanık hakkında denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına, 5320 sayılı Yasa’nın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkı korunarak 5275 sayılı Kanun’un 108/2. maddesi gereğince mükerrir olan sanık hakkında koşullu salıverme süresine eklenecek miktarın Bursa 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 28/09/2009 tarih, 2009/717 Esas ve 2009/1007 Karar sayılı, 14.02.2013 kesinleşme tarihli ilamına konu olan 2 yıl 4 ay hapis cezası esas alınarak belirlenmesine” cümlesinin yazılması ve hüküm fıkralarından “TCK’nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün” çıkartılarak, yerine “Kasten işlemiş olduğu suç için hapis cezasıyla mahkûmiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nun 53/1. maddesinin (a), (c), (d) ve (e) bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına” cümlelerinin yazılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 08.04.2019 günü oy birliğiyle karar verildi.