YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/2129
KARAR NO : 2019/3764
KARAR TARİHİ : 21.03.2019
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
TEBLİĞNAMEDEKİ İSTEK : Bozma
Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1-Oluş ve dosya içeriğine göre; katılana ait motosikletin 08/10/2013 tarihinde çalınmasından sonra 16/01/2014 tarihinde sanık …’nın hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilen suça sürüklenen çocuk …’in kullandığı motosiklet ile seyir halinde iken polis tarafından durdurulmak istendiğinde sanık …’ın kaçtığı, suça sürüklenen çocuk …’un yakalandığı, sanık … olay günü Resul’un motosiklet ile yanına gelerek gezme teklifinde bulunması sebebiyle motosiklet ile gezdiğini hırsızlık yapmadığını, Resul’un sanığın bu savunmasını doğruladığı ve suça konu motosikleti suça sürüklenen çocuk …’den binmek için aldığını öğrendiğini beyan ettiği, suça sürüklenen çocuk …’inde bu savunmayı doğrulayıp motosikleti sanık …’tan satın aldığını beyan ettiği, suça sürüklenen çocuklar Adem ve Resul’un beyanlarından ibaret deliller karşısında sanık …’ın hükümlülüğüne yeter, kesin, inandırıcı, her türlü şüpheden uzak somut ve hukuka uygun kanıtlar bulunmadığı gözetilmeden, beraat yerine, yazılı biçimde hükümlülüğüne karar verilmesi,
Kabul ve uygulamaya göre de;
2-Hırsızlık suçunun geceleyin işlenmesine rağmen sanığa verilen cezada TCK’nun 143. maddesi uyarınca arttırım yapılmaması,
3-Sanık hakkında düzenlenen iddianamede TCK’nun 142/1-e, 31/3. maddesinde düzenlenen hırsızlık suçundan dava açılmasına karşın, sanığa TCK’nun 31/3. maddesinin uygulanmama ihtimali sebebiyle ek savunma hakkı verilmeden yazılı şekilde karar verilmesi suretiyle CMK’nun 226. maddesine aykırı davranılması,
4-Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinde belirilen hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet Savcısı ve sanık …’nın temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 21.03.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.