Yargıtay Kararı 17. Ceza Dairesi 2018/2054 E. 2019/5267 K. 11.04.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/2054
KARAR NO : 2019/5267
KARAR TARİHİ : 11.04.2019

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık … hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
1-Müştekinin ikametinden çalınan cep telefonunun suç tarihinden sonra ilk olarak 21.06.2013 tarihinde sanık … adına kayıtlı olan ve oğlu Mehmet Salih tarafından kullanıldığını beyan ettiği numara ile kullanıldığının tespit edilmesi karşısında; sanığın oğlunun duruşmaya celbi ile tanık olarak beyanının alınması gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Suç delillerinin takdirine yönelik olarak, suça sürüklenen çocuk … Aslan hakkında görülen Antalya 1. Çocuk Mahkemesi’nin 2014/302 Esas sayılı dava dosyası ile mümkün olduğu takdirde birleşme kararı verilmesi, mümkün olmadığı takdirde bahse konu dava dosyasının onaylı örneğinin denetime olanak verecek şekilde dosya arasına alınması gerektiğinin gözetilmemesi,
3-Sanık … tarafından kullanılan telefonun suç tarih ve saatinde hangi baz istasyonundan sinyal aldığınının araştırılması ve sanığın hukuki durumunun sonuca göre tayin ve takdiri gerekirken eksik kovuşturma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabul ve uygulamaya göre de;
4-Sanığın adli sicil kaydındaki Antalya 8. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2011/506 Esas ve 2012/91 Karar sayılı ilamının sanık hakkında TCK’nun 142/1-b, 58. maddeleri uyarınca mahkumiyet hükmüne ilişkin olduğu ve daha ağır olan bu ilamın tekerrüre esas alınması gerektiğinin gözetilmemesi ve 5275 sayılı Yasa’nın 108/3. maddesi hükmü uyarınca ikinci kez tekerrür hükümlerinin uygulanması durumunda hükümlünün koşullu salıverilmeden yararlanamayacağı ve sanığın ikinci kez mürerrir olduğunun tespiti ile bu şekilde cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi yerine yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık …’ın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, aleyhe temyiz bulunmadığından yeniden hüküm kurulurken 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’nun 326/son maddesi uyarınca sanığınn kazanılmış hakkının korunmasına, 11.04.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.